Από την περασμένη χρονιά είχα τελιώσει το μπουζουκάκι αυτό.
Παρόλο που προσπάθησα να ανοίξω νέο θέμα και να ανεβάσω φωτογραφίες δεν ταν κατάφερακαι ταάφησα για αργότερα. Εν τω μεταξύ ανέβασα στο ρεμπέτικο φόρουμ φωτογραφίες και και το παρακάτω κείμενο. Αξιώθηκα να το ξαναπροσπαθήσω. Παρακάτω είναι οι λεπτομέρειες:
Κλίμακα: 680 χιλ.
Μήκος σκάφους: 405 χιλ.
Πλάτος σκάφους (μέγιστο): 277 χιλ.
Βάθος σκάφους (μέγιστο): 150 χιλ.
Τρύπα (οβάλ): 75x50χιλ
Σκάφος (κυρίως σώμα): καρυδιά αφρικανική (>8- ετίας) με μαύρο φιλέτο (καπλαμάς βαμένος)
Σκάφος (κολλάντζα): καρυδιά γαλλική (4ετίας)
Καπάκι: έλατο (>6-ετίας)
Καβαλάρης: Παλίσανδρος (6-ετίας), κόκαλο (μοσχάρι από τον χασάπη της γειτονιάς)
Καμάρια: φλαμούρι (5- ετίας) – διπλό καπάκι γύρω από την τρύπα
Φιγούρες (καπάκι και κλειδιέρα) : μακασάρ, κελεμπέκι
Ροζέτα: Πολυεστέρας με σκόνη εβένου και ένθετα από ασετόπαστα απομίμηση πέρλας, φιλέτα καπλαμά (κελεμπέκι και μαύρο)
Σειρίτι καπακιού: Κριτίκια- έβενος, καρυδιά αφρικανική, φιλέτα καπλαμά από καρυδιά και μαύρο (βαμένο)
Διακοσμητικό χορδιέρας: καρυδιά γαλλική, κελεμπέκι, μαυρος καπλαμάς και μακασάρ
Μάνικο: Καρυδιά γαλλική με κόντρα παλίσανδρο, φιλέτο κελεμπέκι (2 χιλ.), καπλαμάς μαύρος (βαμμένος)
Ταστιέρα: έβενος – ένθετα σημάδια: ασετόπαστα (απομίμηση πέρλας)
Κλειδιέρα: καρυδιά γαλλική, κελεμπέκι, μαυρος καπλαμάς – φιγούρα: μακασάρ, κελεμπέκι
Κλειδιά: Μπαγλαμά (γερμανικά)
Καλούπι: δικής εμπνεύσεως και κατασκευής
Κατά την διάρκεια της κατασκευής αντιμετώπισα αρκετές δυσκολίες καθώς το καλούπι έχει απότομες κλίσεις και έρχεται δύσκολα εκεί που θέλεις. Στο καλούπι αυτό έφτιαξα και το πρώτο μου όργανο αλλά λόγω κακού υπολογισμού των κέντρων που καταλήγουν οι ντούγιες στην μεριά του πίσω τάκου, από κάποιο σημείο και μετά οι ντουγιες ήτανε στον αέρα με συνέπεια το μπουζούκι να βγεί με σκάφος φαρδύτερο 2-3 εκατοστά από τον αρχικό σχεδιασμό (βλέπε συγκριτική φωτογραφία). Αυτή την φορά όμως δεν ξέφυγε από το σχεδιασμό και αποτύπωσε σωστά το υπολογισμένο σχήμα του καλουπιού αλλά με πολύ δυσκολία. Το σκάφος έχει πολύ μικρή τσάκιση πίσω από τον καβαλάρη και καταλήγει γύρω στα 3 -4 χιλιοστά κάτω από το επίπεδο του καπακιού. Φοβούμενος την αντοχή της καρυδιάς, το μάνικο προέκυψε χοντρό και έδωσα κλίση προς τα πίσω περί τα 3 χιλιοστά πριν αρματωθεί. Μετά το αρμάτωμα έχει έρθει αρκετά αλλά όχι τελείως και ταστάρει μέχρι και το 4ο τάστο. Περιμένω να δω αν θα έρθει πριν επέμβω. Αν όχι πιθανά να λεπτύνω λιγάκι το μάνικο που ούτως ή άλλως είναι χοντρό και μου φαίνεται λίγο κουραστικό στο παίξιμο λόγω μπράτσου. Από ήχο έχει καλή φωνή, καθαρού τρίχορδου, δυνατή και με σκάσιμο καλό αλλά θέλει στρώσιμο για να δώσει πλήρη και καθαρή εικόνα. Πάντως το περίμενα πιο πρίμο (τουλάχιστον έτσι το σχεδιάζα) αλλά μάλλον θα βγει πιο μπάσο από το αδερφάκι του.Το ταστάρισμα τελικά δεν έφυγε και αναγκάστηκα να βγάλω τάστα, να τρίψω την ταστιέρα και να ξαναπεράσω τάστα. Η καρυδιά πάντως στο μάνικο κράτησε μια χαρά και δεν πήρε καθόλου όπως αρχικά φοβόμουνα. Λέπτυνα επομένως το μάνικο και κούτσα κούτσα παίζω όποτε προλαβαίνω για να το στρώσω. Πάει καλά μόνο που θέλει κατέβασμα ο καβαλάρης που τον άφησα και αυτόν επίτηδες ψηλό περιμένοντας μήπως και πάρει το καπάκι αλλά και αυτό ντούρο στη θέση του.
