Στυλιανέ, ακολουθώ την εξής συνταγή:
Δίνουμε τέτοια κλίση ώστε αν βάλουμε μια ρίγα πάνω στο μπράτσο χωρίς την ταστιέρα, θα πρέπει να μας δίνει ένα κενό στο σημείο του καβαλάρη 3,5mm Μετράμε από το καπάκι μέχρι το κάτω μέρος της ρίγας. Η προσέγγιση αυτή υποθέτει ότι θα χρησιμοποιήσουμε μια ταστιέρα γύρω στα 6,5 mm, τάστα ύψους 1,0 mm. Αν βάλουμε και τα 3,5 mm που υπολογίσαμε, συν το ύψος των χορδών πάνω από το 12 τάστο, συν κάποια ενδοτικότητα του καπακιού, τότε αναμένουμε να πάρουμε ένα τελικό ύψος καβαλάρη (μαζί με το κόκκαλο) 12,5 -13,0 mm. Γενικά η γωνία του μπράτσου συνήθως είναι γύρω στις 1,5 μοίρες.
Η ρύθμιση της γωνίας γίνεται εύκολα με την σχετική ιδιοκατασκευή. Παρεπιπτόντως τώρα το απόγευμα έκανα αυτή τη δουλειά! Μάλιστα για να μη κάθομαι να μετράω κάθε φορά τα 3,5mm, έχω φτιάξει ένα ξυλάκι σε αυτό το ύψος το οποίο κολλάω με χαρτοταινία στη θέση του καβαλάρη.
Πάντως βασικό μας μέλημα για την σωστή ρύθμιση της γωνίας με την ιδιοκατασκευή, είναι η επιπεδοποίηση της περιοχής του που θα ακουμπήσει το σκάφος ανάποδα πάνω στο jig και η καθετότητα των πλευρών ως προς το καπάκι.
Κατά τα άλλα έκανα τις δοκιμές μου με διάφορες προσομοιώσεις και απαιτούμενες μικρορυθμίσεις στη νέα ιδιοκατασκευή, ώστε να είναι όλα έτοιμα να κόψω (ίσως αύριο) την χελιδονοουρά. Εν τω μεταξύ κολλήθηκε και ο φελλός στην πατέντα για την συγκράτηση της κιθάρας στον πάγκο.
