Κι ένα μουσικό διάλειμμα:
Κοντεύουνε 50 χρόνια από τότε που εκδόθηκε. Όταν το άκουγα τότε, πιο πολύ το αισθανόμουνα παρά το καταλάβαινα.
Το κομμάτι είχε γραφτεί αρχικά για τον Syd Barret, το θρυλικό μέλος των Pink Floyd που αποχώρησε "για αλλού". Ωστόσο, με τα χρόνια οι στίχοι ταίριαξαν με διάφορες ερμηνείες και αναγνώσεις και το τραγούδι παραμένει ακόμα επίκαιρο.
Έτυχε να το ακούσω σε μια
πρόσφατη (περσινή)
εκτέλεση αφιερωμένη από τον Roger Waters (Θεμελιώδης Pink Floyd αυτός) στον Julian Assange (τον WikiLeaks) αν και προφανώς δεν απευθύνεται σ' αυτόν αλλά μάλλον σε όσους γνωρίζουμε ότι είναι ακόμα μέσα.
Μιλάμε για το κλασσικό πλέον
Wish you were here
https://www.youtube.com/watch?v=16C741fQ1s4&ab_channel=earthquake1755Μια απόδοση των στίχων του στα Ελληνικά:Λοιπόν, λοιπόν, νομιζεις οτι μπορείς να ξεχωρίσεις
τον Παράδεισο απο την Κόλαση;
Τους μπλε ουρανούς απο τον πόνο;
Μπορείς να ξεχωρίσεις ενα πράσινο λιβάδι
απο μια ψυχρή ατσάλινη βέργα;
Ενα χαμόγελο απο ένα προσωπείο;
Νομιζεις οτι μπορείς να τα ξεχωρίσεις;
Μήπως σε βάλανε ν' ανταλλάξεις
τους ήρωές σου με φαντάσματα;
Καυτές στάχτες αντι δέντρων;
Καυτο άνεμο αντί για ενα δροσερό αεράκι;
Άβολη άνεση έτσι για αλλαγή;
Μήπως αντάλλαξες
ενα ρόλο κομπαρσου στον αγώνα
με το ρόλο του πρωταγωνιστή σ' ενα κλουβί;
Πόσο θάθελα, πόσο θάθελα να 'σουν εδω!
Είμαστε απλά δυο χαμένες ψυχές
που κολυμπούν μέσα σε μια γυάλα.
Χρόνο με το χρόνο,
τρέχοντας πάνω στα ίδια παλιά πατήματα,
τι έχουμε βρει;
Τους ίδιους παλιούς φόβους.
Μακάρι να 'σουν εδώ...
