Φωτογραφίες και Βίντεο από Εργαστήρια : Νοέμβριος 2021

[sakkalis]

Καλό μήνα σε όλους.

[Γρηγόρης Μαυρακης]

Καλό μήνα Δημήτρη!

[steliosguitar]

καλο μηνα παιδια!
νικολα η πλατη ειναι 51 Χ 18 (2 τεμαχια) και τα πλαϊνα 76 Χ 10,5 (2 τεμαχια)
τι εγινε, ψηνεσαι για κιθαριτσα ε; 

[steliosguitar]

επισης νικολα διπλα στο μαγαζι με το τριβειο, εχει ενα πολυ μεγαλο (ο ιδιος) που εχει πολυ πραγματια μονο καπλαμαδες.
εγω σκουρο καφε του ειπα, κ με πηγε διπλα κ ειχε καρυδια, παλλισανδρο, βεγκε, και κατι μαυριδεροκαφετενιο πλατανι, κ φυσικα μαυρο.
τωρα για ριζες κλπ σιγουρα θα ειχε αλλα εγω εψαχνα τα καφετια

[steliosguitar]

τρεχτεεεεεεεεεεεεεε.
αρχισανε να ξανακοβουνεεεεεεεε

https://www.madinter.com/en/unique-set-25-brazilian-rosewood-ukelele.html

[Γρηγόρης Μαυρακης]

Να υποθέσω από παλιό απόθεμα Ε??χαχαχα.. τον ατελείωτο έχει το παλιό απόθεμα.. σαν το τίμιο ξύλο ένα πράγμα..

[steliosguitar]

με την ομιχλη στην αττικη μεχρι κι ο αφυγραντηρας τα παιξε...
το ριξα στη διακοσμηση και στη διορθωση του γυαλατζιτζουρα, βγαλσιμο ταστα, κατεβασμα ταστιερας γιατι εγινε το μπρατσο σαν το τοξο της ψαρρα 
επισης εβαλα ψυχη μεταξυ καμαριου πλατης-ακτινα καπακιου
εκανα κ σχεδιασμο στη ταστιερα της υπερυψωμενης

[Patsis]

Πανέμορφη κιθάρα...Στέλιο το ξυλακι ανάμεσα σε πλατη και καπάκι που εξυπηρετεί;

[Tempest]

Αφού το ένα μαντολίνο είναι στα βερνίκια και βαριέμαι να πιάσω το δεύτερο που επισκευάζω, είπα να ασχοληθώ με ένα project που το έχω αφήσει 2 χρόνια τώρα....

Στάλθηκε από το Redmi 4X μου χρησιμοποιώντας Tapatalk

[steliosguitar]

 
ουαου! πανεμορφη!
αντε με το καλο να τη τελειωσεις!

σπυρο ειναι σα το βιολι (στο συγκεκριμενο οχι για ηχητικο λογο αλλα για να μη βουλιαξει το καπακι)

[Blekos Kerkyra]

   Αφού είδα άπειρες φωτογραφίες οργάνων κατέληξα να πρωτοτυπίσω (για τα δικά μου δεδομένα) και να φτιάξω μια πλαστική φιγούρα.
Έπιασα λοιπόν σχεδίασα, άρχισα να κόβω να ταιριάζω και να χαίρομαι που το πλαστικό δεν έσπασε όπως οι καπλαμάδες.
Σήμερα τελείωσα όλο χαρά τη φιγούρα και έπιασα να τη βάλω στο καπάκι με βενζινόκολλα...όλα καλά!
Στοκάρισα με σκόνη απο έβενο και κυανοακρυλική...όλα καλα!!
Έπιασα να ξύνω με έναν τάκο με γυαλόχαρτο και μου φάνηκε αρκετα αργή η διαδικασία, προχώρησα σε ξύστρες αλλά η εξέλιξη μου φάνηκε εξίσου αργη, άσε που είχα αρχίσει να ζεσταίνομαι απο την προσπάθεια!

Θυμήθηκα οτι κάπου είχα μιά γυαλοχαρτιέρα που μπαίνει στο τρυπάνι, "Αυτό είναι" έιπα...
Την έβαλα, ξεπρόβαλλε το ένα φεγγαράκι, ξεπρόβαλλε το δεύτερο και πήγα στην τουλίπα που δέσποζε απλή και όμορφη στο κέντρο.
Όλα πήγαιναν καλά μέχρι που ή φιγούρα άρχισε να βγάζει παχύ άσπρο καπνό και να καίγεται. Μέχρι βέβαια να καταλάβω τι ήταν όλος αυτός ο χαμός, η τουλίπα είχε γίνει μια άμορφη μάζα!
"
Κάπου εκεί έρχεται η μεγάλη ρήση του τεράστιου Κ. Ζαρκάδα "Η μ@λ@κια καραδοκεί", η οποία λειτούργησε  σαν αποσυμφορητικό κακής ενέργειας και μετά το πρώτο σοκ και την κακομοιριά...έβαλα τα γέλια!

Ηθικο διδαγμα
Δια της τριβής παράγεται θερμότης...Σε πλαστική φιγούρα τρίβουμε με ευβλάβεια αν έχουμε σκοπό να τη δούμε να προβάλλει!

Υ.Γ- Νομίζω οτι δε χάθηκαν όλα...η φιγούρα μπορεί ακόμη να σώθει!...Δε μπορεί;;;

[Blekos Kerkyra]

   Το δεύτερο παράλληλο project είναι αυτό το ιταλικό κιθαρόνι του '50 (περίπου).
   Είχαν ξεκολλήσει σχεδόν όλα τα καμάρια και ένα μέρος των πλαινών.

Ξεκόλλησα την πλάτη με σεβασμό και τις συμβουλές ενός φίλου, και άρχισα να συμμαζέυω τα μερεμέτια.
Ο φίλος που μου την έδωσε (έιναι κιθαρίστας), έιπε οτι δεν είχε ποτέ καμιά φοβερή ένταση σαν όργανο.
Σκέφτηκα λοιπόν να αλλάξω τη θέση του ενός καμαριού που ήταν ακρίβως κάτω απο τον καβαλάρη μηπως και βγέι ο ήχος.
Μέτρησα τις αρμονικες κλπ κλπ και κατέληξε το καμάρι να πάει περί τα 3+κάτι εκατοστά πιο πίσω! (Και χωρίς να μπαίνει πιά στην πατούρα)
Μαζί με τα συμμαζέματα μπήκαν και μερικα μπαλωματα κάτω απο το καπάκι ώστε να ενισχυθουν σημεία που έδειχναν να διατρέχονται απο δύο ήπιες ρωγμές.

Η πλάτη μπήκε στη θέση της και σκέφτομαι να βάλω περιπετρικά ένα κορδόνι ώστε να κρυφτούν δύο μικροατέλειες που προκλήθηκαν απο το άνοιγμα. Καθαρίστηκε η ταστιέρα και λιμαρίστηκαν ελαφρά τα τάστα ώστε να σβήσουν τα αυλάκια απο τις χορδές.


Κι εδω...θέλω τη γνώμη σας
1)Η κιθάρα είναι βαμμένη όπως βλέπετε. Αν την ξύσω θα φύγει το χρώμα. Ήδη σε σημεία έχει φθαρέι.
Αν την περάσω απλά με γομαλάκα...θα μείνουν διάφορες γρατζουνιές κλπ που έχει...άσχημη δε θα δέιχνει. Vintage που λένε και στο χωριό!
Τι προτείνετε;

2) Με τι μπορώ να κάνω τα κλειδιά ξανα λειτουργικά...το μόνο που έχουν είναι οξείδωση, πρασινίλα και μαυρίλα.

[steliosguitar]

δημητρη για τη κιθαρα θα σου πω
αυτες συνηθως εχουν καπακι τουμπανο, οποτε σε παιρνει να τριψεις (αν και σε κοβω με το παραπανω ποστ δεν εισαι πολυ του....  χρατσα-χρουτσα)   να φυγουν ολα (καλα, δεν φευγουν παντα ολα) - γι αυτο και οταν ξαναβαφεται παιρνει τη βιντατζ μορφη, αν τη βαψεις ως εχει θα γινει παρδαλιαρα...
ειδα σφραγγιδα, οποτε προσοχη και εκει (μη γινει σαν τη φιγουρα απο πανω) 
για τα κλειδια δεν ξερω, αλλοι τα φτιαχνουν εγω οχι. κατι σαν ποναει κεφαλι-κοψει κεφαλι. θελω να γινονται λειτουργικα τα οργανα οχι για μουσειο, οποτε τα πεταω και βαζω καινουργη

για το καμαρι (πολυ μεγαλη κουβεντα... ) η το βαζεις ακριβως στο καβαλαρη , η δεν το βαζεις καθολου παραδιπλα στο ποντο-εναμιση ποντο θελει πανω απο 3-4 περιπου, οπως εκανες μαλλον, διοτι πεφτει πανω στο μεγιστο της κοιλιας της κρισιμης ιδιοσυχνοτητας του οργανου (τσαλντι). βεβαια ειναι μικροτερη η επιφανεια απο μια κλασικη κ αλλαζουν τα δεδομενα , οποτε γι αυτο εγραψα και το "περιπου" πιο πανω. στη κλασικη που εχει τυποποιημενες διαστασεις ειναι τυφλοσουρτης και παιζεις με τα χιλιοστα αναλογα τον σχεδιασμο της μεγαλης καμπυλης οπου η διαφορες σε κατασκευαστες ειναι της ταξης ενα-δυο-τρια χιλ (δηλ εχει σχεση με το πως παλλεται το καπακι αναλογα με τη συχνοτητα και οχι με αρμονικες του οργανου σε σχεση με τη κλιμακα αυτου)

[George45]

Φωτο απο εργαστηριο.

[Ιωσήφ Τορρένς]

Φωτο απο εργαστηριο.

Μπράβο Γιώργο ! Ομορφιές βλέπω !

Καλοδούλευτος και ο ταινιολειαντήρας !