μπουζούκι με μεμβράνη - επιτυχία ή επιτοίχιο ?

[Μάνος Τουρπάλης]

καλησπέρα αγαπητοί.

Πριν αρκετά χρόνια έφτασαν στα χέρια μου καναδυο τετράχορδα μπουζούκια σε κακά χάλια, τα μανίκια σκευρωμένα, τα σκάφη στραβά, φινίρισμα καραγιαπιού κτλ. - και όχι τίποτα ιδιαίτερο ακόμα κι όταν ήταν καινούργια, αν και η ταμπέλα γράφει γνωστό όνομα (Στασινός).

Στην αρχή έλεγα να κρατησω μόνο σκάφος και να φκιάξω κι εγώ κανα τετράχορδο, αλλά ... δεν μου βγαίνει με τίποτα, κι αφού δεν παίζω κιόλας, άχρηστο θα μείνει, κρίμα θα 'ναι.
Είπα λοιπόν - μιας και ξαναζεστάθηκα κάπως με την κιθάρα - να κάνω κανένα "απονενοημένο" να γουστάρω, και πήγα πήρα ένα ντέφι να κάνω μπουζούκι με μεμβράνη.

Προς το παρόν είμαι στα σχέδια και στην συλλογή εξαρτημάτων (βίδες, μούφες κτλ.): αρχικά επειδή ήθελα να ρυθμίζεται η μεμβράνη (τάνυσμα) με κάποιο σύστημα με βίδες απέξω, αλλά αμέσως - τσουπ! - προέκυψε και η ιδέα να ρυθμίζεται και η κλίση του μπράτσου.

 

Ώπα, αυτό δεν είναι απλό, ειδικά στον περιορισμένο χώρο του μόρσου του τρίχορδου. Αλλά θα τα κάνω τα πειράματά μου, το αποφάσισα.
Είμαι σε καλό δρόμο με τα σχέδια, κάτι δείχνει να γίνεται, τις επόμενες μέρες που εδώ είναι αργίες (λόγω πολιούχου Αγ. Δημητρίου) θα αρχίσω δοκιμές. Το τελικό αποτέλεσμα βέβαια θα φανεί στο ...τέλος (πρωτότυπο, έ?) αφού κουρδιστεί, αλλά αν πετύχει το μόρσο (προσαρμογή Smallman για τους κιθαροκατασκευαστές), θα είναι επιτυχία.
 
- αλλιώς θα είναι "επιτοίχιο"  , δεν πειράζει μωρέ πώς κάνεις έτσι μια ανορθογραφία έγραψα, ώφουουυου

[Λάμπρος Σταυρίδης]

Ἐγώ λέω ὅτι θά πετύχη τό πείραμα.....

[ΚαΠα]

¨Όλα είναι δρόμος¨

Το κυριότερο είναι ότι ξαναζεστάθηκες! Απάνω του!

[sakkalis]

Μάνο δεν σε φοβόμαστε στα δύσκολα.


Πάντως μπορείς να κάνεις μια κατασκευή παρόμοια με την resonator που έφτιαξα και εγώ.
Ένα ταφάνι από κόντα πλακέ θαλάσσης με πατούρα για να κάθεται ο δίσκος. Στο τέλος για τον φόβο των Ιουδαίων, πέρασα και βίδες άλεν με ροδέλα και παξιμάδι σε περίπτωση που αστοχήσει η κόλλα.
http://www.luthier.gr/index.php?topic=4280.0
Ίδια λογική είναι να στηρίξεις το ντέφι ή το δίσκο που έβαλα.  Το πολύ πολύ αν δεν σε παίρνει σε ύψος το στεφάνι του ντεφιού το ξυρίζεις όσο χρειάζεται.
Εναλλακτικά τράβα καμάρια στο καπάκι ακτιωνωτά και στήριξε πάνω το ντέφι.
Αν κατάλαβα καλά το όργανο στην ουσία είναι μόνο το σκάφος. Αν ναι, βάλε καπάκι από σκληρό ξύλο (π.χ. κελεμπέκι, κυπαρίσσι ακόμα και μαόνι) για να σιγουρευψείς την σταθερότητα του κολάρου που θα πατάει το ντέφι. Το ήχο ούτως ή αλλως η μεμβράνη θα τον βγάζει κυρίως.

Ο ήχος πάντως θα μπαντζίζει, θα μοιάζει με τσουμπούς λογικά. Εγώ θα σκεφτόμουνα ίσως και χορδές ή κούρδισμα μπάντζο ή ακόμα και ούτι αν είναι λίγο μεγάλο το σκάφος.  Ωραία ιδέα προχώρα το και αγωνιούμε για την συνέχεια. 'Οσο για το τάνυσμα της μεμβράνης και την ρύθμιση κλίσης του μπράτσου μπορείς να το αποφύγεις εντελώς με την χρήση καβαλάρη μεταβλητού ύψους.
Για κάτι τέτοιο λέω:
https://www.ebay.com/itm/305220695705?hash=item4710923699:g:CP0AAOSwPwxlNOtF&amdata=enc%3AAQAIAAAA0Ij9sgz2Tswtbxub%2BSDBDQ%2FcNU6Moq8nBq18zVRwA3otAyxh2%2FcO992g48%2B5gB9z0R5GcZ3fbaVERpSYbBZyRKK4LjbICsC4uawtiLVJQC1qWx2ItWqmfgeILob5glMGYh5ReqqbRvAOCIKO6crUKCOsixxA5UNKcwlpnRnlWN1tUtVQs7n72xr4piHjAIb58Gf3NXEcu%2FWnakfflKe%2BvA2wfAHU9UimqhbT5w%2B%2BvIirKEMXDphw%2FoZcWAmrGo0r9AiAkF41Cy41M3GdbQWNXCQ%3D%7Ctkp%3ABk9SR8adt-7sYg

[Ιωσήφ Τορρένς]

¨Όλα είναι δρόμος¨

Το κυριότερο είναι ότι ξαναζεστάθηκες! Απάνω του!

Super idea !!!      

[Μάνος Τουρπάλης]

Πάντως μπορείς να κάνεις μια κατασκευή παρόμοια με την resonator που έφτιαξα και εγώ.
Ένα ταφάνι από κόντα πλακέ θαλάσσης με πατούρα για να κάθεται ο δίσκος. Στο τέλος για τον φόβο των Ιουδαίων, πέρασα και βίδες άλεν με ροδέλα και παξιμάδι σε περίπτωση που αστοχήσει η κόλλα.
http://www.luthier.gr/index.php?topic=4280.0
Ίδια λογική είναι να στηρίξεις το ντέφι ή το δίσκο που έβαλα.  Το πολύ πολύ αν δεν σε παίρνει σε ύψος το στεφάνι του ντεφιού το ξυρίζεις όσο χρειάζεται.
Εναλλακτικά τράβα καμάρια στο καπάκι ακτιωνωτά και στήριξε πάνω το ντέφι.

σίγουρα η εμπειρία της resonator όχι μόνο βοηθάει, αλλά αν δεν την είχα δεν θα είχα τόση άνεση να σκέφτομαι την εφαρμογή αυτή. Αν προσέξεις το σχεδιάκι παραπάνω έχουν λυθεί όλα θεωρητικά - σε επίπεδο σχεδίου δηλαδή: το ντέφι αντικαθιστά το soundwell (πηγάδι ήχου) των resonator, με τη διαφορά ότι ανεβοκατεβαίνει - δες στην τομή, η φωτο δεν είναι καλή αλλά κάτι φαίνεται: στο πίσω μέρος ένα πιο σκούρο σημείο είναι μια από τις μούφες που θα υποδεχθούν τις βίδες (Μ5 άλλεν φρεζάτες), φυτεμένες (οι μούφες) σε μια "πλατφόρμα" που θα ακουμπά το ντέφι. Με κόντρα από πάνω (φρέζα) και στοπ από κάτω (μούφα) βιδώνοντας η πλατφόρμα ανεβαίνει. Το στεφάνι του ντεφιού όντως χρειάζεται ξύρισμα επειδή ακουμπάει πίσω στον τάκο. Τα "καμάρια" είναι αυτό το Χ που βλέπεις στην όψη - από το ντέφι και ''εξω" προς την περίμετρο.

Αν κατάλαβα καλά το όργανο στην ουσία είναι μόνο το σκάφος. Αν ναι, βάλε καπάκι από σκληρό ξύλο (π.χ. κελεμπέκι, κυπαρίσσι ακόμα και μαόνι) για να σιγουρευψείς την σταθερότητα του κολάρου που θα πατάει το ντέφι. Το ήχο ούτως ή αλλως η μεμβράνη θα τον βγάζει κυρίως.

Το καπάκι θα είναι όσο πιο φτηνό γίνεται: έχω ένα κομμάτι κόντρα πλακέ 3μμ που φτάνει και για καπάκι και για διάφορα άλλα ψιλολόγια, π.χ. στεφάνι αν χρειαστεί για να μην παίζει ελεύθερα το ντέφι μέσα στην οπή. Το πώς θα είναι τελικά η όψη δεν έχω αποφασίσει: έλεγα αρχικά ζωγραφισμένη όπως η πλάτη της f-holes αν θυμάσαι - ή η ροζέτα της λαϊκής που είχα ζωγραφίσει, εκείνη η "μεξικάνικη" με τα έντονα χρώματα. Αλλά τελικά μπορεί απλώς να κολλήσω κάναν καπλαμά ωραίο όπως η Resonator - ή κάτι άλλο κτλ. κτλ. Δεν έχω ακόμα "εικόνα", όραμα ρε παιδί μυ για το νέο κόμμα, πώς το λένε δηλαδή, συνήθως σε μένα αυτά έρχονται δουλεύοντας.

Ο ήχος πάντως θα μπαντζίζει, θα μοιάζει με τσουμπούς λογικά. Εγώ θα σκεφτόμουνα ίσως και χορδές ή κούρδισμα μπάντζο ή ακόμα και ούτι αν είναι λίγο μεγάλο το σκάφος.  Ωραία ιδέα προχώρα το και αγωνιούμε για την συνέχεια. 'Οσο για το τάνυσμα της μεμβράνης και την ρύθμιση κλίσης του μπράτσου μπορείς να το αποφύγεις εντελώς με την χρήση καβαλάρη μεταβλητού ύψους.

ο ήχος ...άμα σου πω ότι δεν με πολυ-ενδιαφέρει? ακριβώς επειδή δεν θα είναι μπουζούκι, ας είναι ό,τι βγει. Πιο πολύ ήθελα καμιά μακλδηαί$%%α να κάνω να γουστάρω, αλλά η καλή η ίντριγκα ήρθε με τη σκέψη (όχι "της τρελλής" που λέει ο Ανδρεάτος, αλλά) της ρύθμισης στο μπράτσο. Αυτό θέλω να δω πιο πολύ, οπότε όλα τα άλλα παίζουν: αν κάτι δεν πάει καλά στο ντέφι, φτιάχνουμε και καβαλάρη μεταβλητού ύψους (έχω ... οχτώ ή εννιά από την πρώτη μου κιθάρα)     

οι καγκουριές συνεχίζονται    (και πολύ χαίρομαι)

[Μάνος Τουρπάλης]

καλημέρα συναγωνιστές 

χτες (αργία) έπεσα μετά μανίας στην κατασκευή, λύσσαξα μιλάμε - και μ' έπιασε η μέση μου.
Ελπίζω να περάσει μέχρι αύριο, έχω πρόγραμμα 

λοιπόν, είχα βγάλει το μπράτσο παλιότερα

 

 

[Μάνος Τουρπάλης]

έβγαλα και το καπάκι (ο μανιακός με τον ατμοκαθαριστή  ) και ... άρχισαν τα όργανα.

Αυτό που φαίνεται στα πλευρό είναι καμάρι που ξετρύπησε το σκάφος και στοκαρίστηκε, πολύ επιτυχώς ομολογώ, δεν το είχα καταλάβει πριν, μόλις ζεστάθηκε λίγο έσπασε το βερνίκι και φάνηκε

 

από μέσα τα γνωστά: καπάκι όπως βγήκε από την κορδέλα, προσέξτε και τους ρόζους - και την επιτυχημένη διαχείρισή τους - σε ροζέτα και μόρσο

 

το δράμα όμως είναι στο σκάφος. Έχει ένα σωρό προβλήματα, με κυριότερα την κολλάντζα. Περίπου 1 χιλ. έχει μείνει στον τάκο από τα τριψίματα, αλλά αυτό είναι το λίγότερο.

Μάλλον δεν την είχε γυρίσει καλά, και δυστυχώς έσφιξε υπερβολικά για να μπορέσει να την κολλήσει, με αποτέλεσμα να ξεκολλήσουν οι ντούγες και το σκάφος να έχει αυτήν την εικόνα σε φως:

 

 

μόνο με φώς φαίνεται, το χάρτωμα από μέσα κάνει καλή δουλειά στην απόκρυψη πληροφοριών, αλλά με τη λάμπα μέσα φάνηκαν όλα.

Οπότε η πρώτη δουλειά ήταν να αρχίσω ενισχύσεις, αφού καθάρισα κάπως κόλλησα ό,τι μπορούσα που κουνιόταν στα χείλη (π.χ. μεταξύ κολλάντζας και σκάφους) και έβαλα παραπέτια (παράντουγα ? πως τα λένε αυτά τόσα χρόνια δεν έμαθα)

τέλος πάντων η "φόδρα" σπό την μέσα πλευρά των χειλιών, δεν είχε - και θα το άφηνα - αλλά με τις ντούγες να χάσκουν έτσι είπα να το ενισχύσω λιγάκι

 

 

[Μάνος Τουρπάλης]

όσο κολλάνε αυτά, ο ατμοκαθαριστής ανέλαβε καθήκοντα και πάλι, για να γυρίσει στεφάνια για το "πηγάδι". Ευτυχώς βρήκα κάποια δοκιμαστικά για την resonator και σε κάποιο ταίριαζε η εσωτερική διάμετρος - δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω το ίδιο αλλά χρησίμεψε σαν οδηγός

 

κι όσο κολλάει το στεφάνι, με τα δεδομένα του σκάφους αποφάσισα αφενός να βάλω παχύτερο καπάκι (4mm) και αφετέρου να αφιερώσω λιγότερο χρόνο στην διακόσμηση, οπότε κόλλησα καπλαμά καρυδιάς με συνοπτικές διαδικασίες

 

από μεθαύριο συνέχεια, να περάσει κι η μέση (που πα ρε Καραμήτρο)

[steliosguitar]

μανο περαστικουλια 

να ρωτησω αυτο για το καμαρι που εγραψες, ετσι γινονται κ στη κιθαρα (πακτωμενα η σωστη λεξη; εντιχοισμενα; επιπλευρια; χωνευτα; θαλαμιασμενα; στριμοκωλι@σμενα; )
στο μπουζουκι δηλαδης δε καταλληγουν εκει;

[steliosguitar]

οσο για τη ρηση στο τιτλο, το ενα δεν αποκλειει το αλλο 

[Μάνος Τουρπάλης]

μανο περαστικουλια 


να ρωτησω αυτο για το καμαρι που εγραψες, ετσι γινονται κ στη κιθαρα (πακτωμενα η σωστη λεξη; εντιχοισμενα; επιπλευρια; χωνευτα; θαλαμιασμενα; στριμοκωλι@σμενα; )
στο μπουζουκι δηλαδης δε καταλληγουν εκει;

ευχαριστώ!
...............
μου θύμισες τα γνωστά "το γρασάρει το ρουλεμάν" κτλ. https://www.slang.gr/lemma/4520-tin-trizei-tin-opisthen

για την αποκατάσταση της τάξης, όπως αναφέρει γνωστός θυμόσοφος (Ζαρκάδας) και τεκμηριώνει ο επίσης γνωστός συγγραφέας (Καπα), η σωστή λέξη είναι "χάντρωμα":

Χαντρώνω: διαπλέκω πέτρες στο χτίσιμο (από κείμενο του συγγραφέα Ν. Θέμελη). Στην
κατασκευαστική αργκό η συγκεκριμένη λέξη χρησιμοποιείται όταν ενσωματώνουμε το άκρο
ενός δομικού στοιχείου σε μια μεγαλύτερη δομή ώστε να αποκτήσει στιβαρότητα όλη η δομή.

Απ' όσους ξέρω, μόνο ο Στεργιος ΔΕΝ τα χαντρώνει (το χαντρώνεις το καμάρι ?)  . Πάντως επειδή το μπουζούκι έχει διπλά πλαϊνά περιμετρικά στο χείλος (ένα η τελευταία ντούγα και ένα η προέκταση της κολλάντζας προς την ένωση) ακόμα και χωρίς άλλη ενίσχυση τύπου peones, είναι υπεραρκετό το "ψωμί" για το σκάψιμο και προσέχουμε να μην φτάνουμε μέχρι έξω, δεν έχει κανένα νόημα και προκαλεί τέτοια προβλήματα.

οσο για τη ρηση στο τιτλο, το ενα δεν αποκλειει το αλλο 

σωστός, κάτι άλλο θα μας έρθει μέχρι να τελειώσει και να το βαφτίσουμε

[steliosguitar]

Όποτε "πατάει" εσωτερικά στη τελευταία δούγα, σωστά;
Και το άλλο περιμετρικά είναι πάνω από τη τελευταία δουγα οχι εφαπτομενικα αλλά .... Καβαλικευτα αν κατάλαβα καλά;

[steliosguitar]

Η κολατζα είναι το τελευταίο ξύλο απ' ότι κατάλαβα, το γύρω γύρω, αυτό γιατί είναι και δεν είναι μια-δύο ακόμη δουγιες κ εκεί να χτιστεί το καπάκι;

[Μάνος Τουρπάλης]

δες μια δυο φωτο να καταλάβεις (έκανα zoom και τις έκοψα και μπορεί να έχασαν σε ανάλυση αλλά φαίνονται οι ντούγες λόγω χρώματος)

στην πρώτη φωτό έχουμε ντούγα εξωτερικά (ανοιχτόχρωμη καρυδιά, η προέκταση της κολλάντζας), ντούγα εσωτερικά (σκουρόχρωμη, η φαρδειά τελευταία ντούγα του ίδιου του σκάφους - η κολλάντζα μπαίνει μετά, εξωτερικά - προς το καπάκι) και επιπλέον ενίσχυση εσωτερική (το σφεντάμι)

 

στην δεύτερη πάλι η προέκταση (λίιιιγο πιο ανοιχτό) και η εσωτερική ντούγα, χωρίς ενίσχυση.

 

Όλα αυτά, ντούγες και τυχόν ενισχύσεις, τρίβονται μαζί και τα σόκορα γίνονται επίπεδα στο χείλος. Μετά αφαιρείται υλικό (όσο νομίζει ο καθένας, στην δεύτερη φωτο είναι αυτό που κάνω εγώ, σκάβω το πάτημα στην μέσα ντούγα και δεν σκάβω καθόλου την έξω) καιχαντρώνεις το καμάρι.