Σίγουρα μαθαίνεται και δεν είναι ταλέντο για λίγους. (Άσε που τις περισσότερες φορές οι φωτογραφίες δεν λένε όλη την αλήθεια).
Προσωπικά έμαθα μόνος μου να κάνω λούστρο γομαλάκας διαβάζοντας το κείμενο των αμερικάνων Milburn και κάνοντας πρακτική σε ένα κομμάτι ξύλο για ώρες. Παρόλο ότι τελικά ας πούμε "κάτι καταφέρνω", έχω καταλάβει ότι κάποιες λεπτομέρειες (που αποδεικνύονται σημαντικές) μου ξεφεύγουν και έτσι κάθε φορά αυτοσχεδιάζω.
Στο βιβλίο περιγράφεται μια σχετικά συγκεκριμένη διαδικασία (κατά Milburn), παρόλα αυτά δεν μπορώ να πω ότι την ακολουθώ αυστηρά. Και έτσι για να πετύχω κάποιο αποδεκτό αποτέλεσμα τρώω πολύ χρόνο διορθώνοντας βλακειούλες. Ένα βασικό είναι ότι συνήθως βιαζόμαστε για να δούμε αποτέλεσμα και αυτό τελικά "βιάζει" τις προσπάθειές μας. Θα πρέπει να αφήνουμε το λούστρο να "ηρεμεί". Πολλές φορές προσπαθώ να συντομεύσω τη διαδικασία, οπότε αυτό χειροτερεύει το αποτέλεσμα.
Πάντως ένα κρίσιμο σημείο είναι η αφαίρεση του λαδιού (spiriting off) που αν δεν γίνει, το λούστρο "θαμπώνει" και άντε πάλι ...
