τρίχορδα κλασσική κιθάρα κατασκευή Τρικάλης Κώστας
Μερικές επισπρόσθετες πληροφορίες:
το μικρό μισομπούζουκο είναι ευκολόπαιχτο, πλησιάζει περισσότερο τζουρομπούζουκο θα έλεγα
το μεγάλο Ονικ έχει ισορροπημένα μπάσα, παιχτικά είναι δύσκολο (69ρι), προσεγγίζει όμως αν το χτυπήσεις δυνατά το παίξιμο του Μπέμπη, θέλει δυνατό αριστερό και σκάψιμο στην πένα. Θα ανεβάσω σχετικό βιντέκι όταν στρώσει καλύτερα.
Οι χορδές είναι ψηλά και στα 2 όργανα γιατί ταστάρει και περιμένω να έρθουν στις κλίσεις. Έδωσα πολύ αντισκέβρωμα, έχουμε αρκετή υγρασία στο Ηράκλειο, αλλά το βασικότερο είναι ότι η τεχνική του να φτιάξεις σωστά την ταστιέρα είναι ολόκληρη επιστήμη και ακόμα είμαι αρχάριος μαθητής. Τέλος πάντων τα όργανα δεν παίζουν ακόμα στο μέγιστό τους.
Υπάρχει κανείς που γνωρίζει πως ρυθμίζεις σωστά την ταστιέρα εξ αρχής? Οι κλίσεις που έδωσα ήταν από το Φα 1ης χρορδής και πίσω 0,3 χιλιοστά από τον τάκο και πίσω προς καράολο 1 χιλιοστό, από τον τάκο προς τη χορδιέρα πολύ ψηλά 3,5 εκατοστά. Αποτέλεσμα πολύ ψηλοί καβαλάρηδες (πάνω από 15 χιλιοστά)! Δοκίμασα να ξαναχαράξω τα τάστα πιο φαρδιά για να σκεβρώσει λίγο η ταστιέρα, αλλά υπάρχει καμπούρωμα κοντά στο 10 τάστο... Θα περιμένω μερικές μέρες γιατί νομίζω πως κάτι γίνεται (τα όργανα φόρεσαν χορδές πριν 3 μέρες)
σχεδιαστικά υπάρχουν λάθη στην κλίση της ταστιέρας (έφυγαν τα μπράτσα αριστερά περίπου 3 μοίρες... αλλά αυτό ήταν αρκετό για να χαλάσει το κέντράρισμα της χορδιέρας
). Δεν το πειράζω όμως αφού τα όργανα παίζουν μια χαρά και δεν ενοχλεί παρά μόνο οπτικά τον εκτελεστή.
Τα καπάκια έχουν πάχος αρκετά μεγάλο 3 με 4 χιλιοστά, εκτός της περιοχής που πάλλεται (2 το όνικ, 2.5 το μισομπούζουκο) δηλ από το 3ο καμάρι προς τη χορδιέρα
το μυστικό του ήχου είναι στις κλίσεις του καπακιού και στο αρμάτωμά του από κάτω. Έπαιξα με 2 πειράματα το Ονικ έχει κάτι σαν x-bracing και το μισομπούζουκο κάτι σαν fun bracing. Δοκίμασα ακόμα τη γνωστή συνταγή των παλιών στενά νερά στη μέση --> πρίμο όργανο, φαρδιά στη μέση --> μπάσσο. Μάλλον έχουν δίκιο. Τα καπάκια είναι πολύ καλής ποιότητας ΑΑΑ ερυθρελάτη
οι καβαλάρηδες είναι jacaranda και ακακία αντίστοιχα. Το καπάκι κολλήθηκε με titebond και ψαροκολλα αντίστοιχα. Τα σκάφη είναι έτοιμα από το Βαμβακά (ελληνική καρυδιά άβαφη).
Οι κολλήσεις του μπράτσου έγιναν επίτηδες με ψαρόκολλα ώστε να επιτρέψω κάποια ελαστικότητα στα όργανα. Κατά την κόλληση χρησιμοποιήθηκε μισό μανταλάκι σα σφήνα για μικρορυθμίσεις. Το μόρσο είναι κλασσική χελιδόνα
Τα καράολα είναι μαόνι νιαγκόν με επένδυση μουριά και κυπαρίσσι. Τα μπράτσα έχουν κόντρες φλαμούρι ελληνικό (όχι ξηραντηρίου), μαόνι, καραγάτσι, angelim
Τα σειρίτια έχουν τριανταφυλλιά, καρυδιά, movingue ως στόλισμα.
Οι ταστιέρες είναι έβενος makasar που τον έκοψα με το χειροπρίονο...
. Στα πλαινά τους έχουν movingue (το κίτρινο μισομπούζουκο) και kedro mare (το καφέ το Ονικ). Φιγούρες δεν έβαλα παρά μόνο ενθετικά φυσικό ξύλο από τριανταφυλλιά και αγιούζ (κομμένα σε laser).
Τα σημάδια στις ταστιέρες είναι αληθινά όστρακα
Τα κόκκαλα είναι από αγριογούρουνο (σκληρά στο μαξιλάρι) και μοσχάρι στους καβαλάρηδες. Βρήκα ότι παίζει ρόλο και το ξύλο του μαξιλαριού (χρησιμοποιώ φουντουκιά, movingue και σπανιότερα καρυδιά)
Και το σημαντικότερο πολύ καλά κλειδιά Grover 35 ευρώ το σετ. Αξεπέραστα σταθερά!
