Το μόνο που χρειάζεται για να σταθεί μια κιθάρα στο καβαλέτο είναι μια οριζόντια ράβδος στο σωστό ύψος (ανάμεσα στις καμπάνες, στη «μέση» του σκάφους). Τα υπόλοιπα («ασφάλιση» του μπράτσου, διαχωριστικά να μην χτυπάνε μεταξύ τους) είναι προαιρετικά.
Τα περισσότερα από τα υλικά που χρησιμοποίησα τα είχα ήδη από άλλες δουλίτσες (πόμολα, λάστιχα, βίδες κτλ.). Το μόνο που αγόρασα ήταν ένα «μονωτικό πόρτας» για να κάνω μαξιλαράκια για να πατήσει η κάτω καμπάνα.
links με τα βασικά υλικά:
Το καβαλέτο (αν θυμάμαι καλά πέρυσι το είχα πάρει γύρω στα 4 ευρώ, αλλά μπορεί να κάνω λάθος)
https://www.leroymerlin.gr/gr/xuleia/kavaleta-/xulina-kavaleta/kavaleto-p737xu75-cm-60126150/Την καβίλια επίσης την είχα (18mm) αλλά δεν θυμάμαι πόσο κάνει (η αλήθεια είναι ότι έψαξα σκουπόξυλο αρχικά, αλλά διαπίστωσα με απογοήτευση ότι στα μαγαζιά της γειτονιάς δεν υπάρχουν παρά μόνο πλαστικά ή μεταλλικά σκουπόξυλα).
Το μονωτικό (μπαίνει συρταρωτά στο κάτω μέρος του φύλλου της πόρτας)
https://www.leroymerlin.gr/gr/portes-parathura-skales/aerostop-/aerostop-portas-parathurou/aerostop-p60mm-x-m095m-61971693/διάφορα πομολάκια συρταριών
https://www.leroymerlin.gr/gr/kigaleria/kigaleria-epiplon/pomolakia/κόλλα για ύφασμα
http://www.public.gr/product/xartika/organosi-grafiou/kolles/kolla-uhu-textile-19ml/prod8081639pp/................................
Η πρώτη δουλειά ήταν να φτιάξω τα μαξιλαράκια. Ξεκόλλησα τους «κυλίνδρους» του μονωτικού (αφρός πολυαιθυλενίου νομίζω είναι) και αφαίρεσα ένα «τριγωνικό» κομμάτι από κάθε διατομή για να ταιριάξει με τον ορθογώνιο σκελετό του καβαλέτου. Τα κόλλησα με ταινία διπλής όψης.
Η δεύτερη και η πιο χρονοβόρα δουλειά ήταν να βρω το σωστό ύψος για την οριζόντια ράβδο στήριξης. Κάθε διαφορετικό καλούπι – σκάφος θέλει ιδιαίτερο μέτρημα για να βρεθεί το ακριβές ύψος όπου
η κιθάρα πατάει ταυτόχρονα σε τρία σημεία (στις δύο παράλληλες ράβδους του καβαλέτου και στην καβίλια). Πρέπει επίσης να έχουν ήδη φορεθεί τα προστατευτικά (κύλινδροι, πανιά κτλ.) γιατί κάθε μικρο-προσθήκη αλλάζει το ύψος – ή στέλνει «έξω» την ράβδο.
Εγώ ξεκίνησα το μέτρημα χωρίς επένδυση στην ράβδο. Εκ των υστέρων σκέφτηκα να βάλω κι εκεί (2 χιλ. αφρός, το ενδιάμεσο κομμάτι του μονωτικού ανάμεσα στους κυλίνδρους), και αυτό μου έστειλε «έξω» την καβίλια κατά 4-5 χιλ. Την διαφορά αυτή την πήρα με ένα παξιμάδι μεταξύ καβίλιας και καβαλέτου, και κατόπιν αυτού αποφάσισα να ανοίξω τρεις τρύπες στο καβαλέτο. Έτσι έχει δυνατότητα να ρυθμιστεί η θέση της καβίλας και ως προς το ύψος (με τις τρύπες) και ως προς το offset («μέσα – έξω» σε σχέση με τον σκελετό του καβαλέτου).
Το υλικό ανάμεσα στους κυλίνδρους (αφρός 2χιστ. + ύφασμα) το κόλλησα γύρω στην καβίλια με την κόλλα για υφάσματα. Στεγνώνει στην αφή σε 10 λεπτά και πλήρως σε 24 ώρες. Είναι αρκετά δυνατή για αυτήν τη δουλειά και – κυρίως - λερώνει το ύφασμα λιγότερο από την απλή βενζινόκολλα.
Η καβίλια πέρασε με βίδα 6χιλ. + πεταλούδα μέσα από τον σκελετό του καβαλέτου (τις extra τρύπες τις άνοιξα μετά). Για να «τελειώνει» όμορφα το ύφασμα χωρίς ξέφτια, το «τάπωσα» πάνω στην καβίλια με λαστιχάκια από βρύσες.
[ Invalid Attachment ]
