Απολογούμαι και πάλιν για την μεγάλη καθυστέρηση στην παρουσίαση του βίντεο που εν μέρει οφείλεται και σε εξωγενείς παράγοντες.
Ξεκινώ με το ερώτημα γιατί με αυτή τη μέθοδο? Για μένα δούλεψε και είμαι βέβαιος ότι θα δουλέψει και για σας. Την θεωρώ πιο εύκολη από την παραδοσιακή και η γενική εντύπωση ότι δεν ήταν εφικτή αυτή η κατασκευή, αποδεικνύετε λανθασμένη, παρόλο που όταν έφτιαξα τα μπουζούκια μου νόμιζα ότι έτσι ήταν όλα φτιαγμένα.
Δεν είχα ποτέ επαφή με άλλο οργανοποιό και το ωραίο φόρουμ σας ( ή τώρα μας! ) το ανακάλυψα πριν 2 χρόνια.
Το παράδοξο είναι ότι το πρώτο σκάφος που έφτιαξα πριν 15 χρόνια με 63 δουγες πλάτους 5,2 χιλ μου βγήκε πιο εύκολα, όμως είχαν αρχικό πάχος μόνο 2 χιλ και φυσικά ήμουν και πολύ νεώτερος.
Φίλοι μου η καθημερινή επαφή με το φόρουμ έχει καταντήσει ψυχαναγκασμός ( obsession ) ή εθισμός ( addiction ) με την καλή βεβαίως έννοια όπως είμαι σίγουρος και για πολλούς από εσάς αν κρίνω από την ανταπόκριση και συμμετοχή.
Έχω ξανά αναφέρει τα κατά την γνώμη μου ( for what it’s worth ) πλεονεκτήματα αυτής της κατασκευής που είναι:
• Τέλεια καμπυλότητα ή και doming και ακριβές αντίγραφο του καλουπιού
• Ισοπαχές σκάφος
• Λεπτό, ελαφρύ, και γερό σκάφος διότι η κόλλα δεν καίγεται
• Η ζεστή οστεόκολλα ( hide glue ) εκτός του ότι είναι ίσως η πιο ισχυρή ξυλόκολλα πρέπει και ηχητικά να μην αφαιρεί τίποτα από ένα σκάφος. Αφού στα σημαντικά σημεία μετάδοσης ήχου στα έγχορδα χρησιμοποιούμε κόκαλο ( καβαλάρη και nut )
Μα η κόλλα αυτή παράγεται από κόκαλα και οπλές ζώων και είναι σχεδόν το ίδιο σκληρή.
Ο Άγγλος φίλος κατασκευαστής βιολιών επανέλαβε για μένα το γνωστό πείραμα.
Κόλλησε σε γυαλί ύφασμα με οστεόκολλα ( hide glue ) και άλλο ρούχο με Tidebond.
Όταν τα τράβηξε και ξεκόλλησε η οστεόκολλα απέσπασε κομματάκια ( chippings ) από το γυαλί ενώ η άλλη κόλλα υπεχώρησε και απλά ξεκόλλησε ( μα αυτά είμαι βέβαιος είναι γνωστά σε πολλούς).
Αυτή η κόλλα χρησιμοποιείται και για επεξεργασία γυαλιού ( Glass crazing )
Δεν μπορεί λοιπόν αυτή η κόλλα ανάμεσα στις ντουγες να έχει πιο δυσμενή επίδραση στον ήχο από ότι τα φιλέτα κελεμπεκι ( maple ) ή στην χειρότερη περίπτωση κυπαρίσσι ή λεύκη που θεωρούνται και είναι softwoods.
Θα χαρώ λοιπόν να απαντήσω ή συζητήσω τυχόν απορίες ή σχόλια.
Η εξ ολοκλήρου κατασκευή ενός μπουζουκιού είναι εξαιρετική και rewarding experience.
Δεν πιστεύω ότι το σκάφος ενός σκαφά θα είναι καλύτερο ηχητικά από αυτό που θα φτιάξετε εκτός ίσως οπτικά με τα διάφορα σχέδια ( από perloid και shell decoration ) τώρα πια κομμένα με κομπιούτερ ή εισαγόμενα από την Κινα ή εν γένει ανατολή και σε όχι απαγορευτικές τιμές.
Πολλοί ισχυρίζονται ότι ο αριθμός των δούγων δεν έχει σημασία στον ήχο ενός μπουζουκιού. Σεβαστή η άποψη τους. Πως όμως μπορούν να είναι βέβαιοι αφού δεν έχουν ξαναφτιάξει αυτή την κατασκευή και αν είναι έτσι τότε γιατί προσπάθησαν τόσοι να φτιάξουν τέτοια μπουζούκια ; Σίγουρα όχι μόνο για λόγους αισθητικούς οι οποίοι εκπληρώνονται και με τις χαραγμένες δούγες.
Για αυτή λοιπόν την μέθοδο o καθένας μπορεί να προσθέσει το δικό του touch ή αλλαγές και θα τελειώσω με τα λόγια από το τραγούδι my way του Frank Sinatra που πολύ μου άρεσε από τα νιάτα μου.
Regrets I had a few but then again too few to mention I did it my way (Παραλείπω το the End is near και το I face the final curtain).
Σας εύχομαι όλους καλή επιτυχία.
Εδώ θα βρείτε το βίντεο:
https://www.youtube.com/watch?v=1HYcEXTDE3A&feature=youtu.be