το διάσημο μοντέλο του Τορες, που σήμερα είναι η βάση σχεδόν όλων των μοντέλων της κλασικής κιθάρας, φτιάχτηκε ή αν θέλετε απευθυνόταν σε κιθαρίστες φλαμένγκο,
θα ήθελα την γνώμη του.
Λουκα καλημερα
η γνωμη που εχω σχηματισει ειναι οτι ο διαχωρισμος μεταξυ κλασικης-φλαμενκο αρχισε να γινεται στα 1840-50 με το να καθιερωνεται 30-40 χρονια μετα.
ο τορες ηταν το ¨εργοστασιο παραγωγης" τοτε...
ετσι απευθυνονταν οι πιο πολλοι σε αυτον , (οπως π.χ. εμεις στην ελλαδα εχουμε "γεμισει" με παναγη...)
οι τροβαδουροι σαν απλος λαος, ηταν και οι πιο φτωχοι με αποτελεσμα να ζηταν φθηνα οργανα: ετσι αυτος στην αρχη εβαζε κυπαρισσι στα φθηνα, με χαμηλωμενο αξιον (για να παιζουν τα ντακα-ντουκα χωρις να κουραζονται).
οι λογιοι απο την αλλη που ηταν και πιο φραγκατοι, θελαν ενα οργανο σολιστικο για την δουλεια τους, διδασκαλεια-συναυλιες, ανεξαρτητου τιμης και ετσι τους εβαζε παλλισανδρους με ποιο ανεβασμενο αξιον.
ο διαχωρισμος στον ηχο-παιξιμο-νοοτροπια, ηταν σαφης
ο τροβαδουρος την ειχε παντου, επαιζε ωρες, την κοπαναγε, και ο ηχος ηταν πιο ξερος, στακατος, με λιγοτερη διαρκεια, και ετρωγε και τον κουβα με το νερο κατω απο το παραθυρο της αγαπημενης του σπανιολας...
απο την αλλη ο δασκαλακος την ειχε μη σταξει και μη βρεξει (αφου την ειχε πληρωσει και ακριβα) την προσεχε την σκουπιζε καθε μερα και δεν την κουβαλαγε παντου, μονο στις συναυλιες. ο ηχος της πιο πληρης, πιο γεματος, στρογγυλος, δυνατος, καθαρες οι φωνες, καλυτερη διαρκεια.
ετσι οταν ειχαν αγορασει οι περισσοτεροι την φθηνη και παιζαν φλαμενκο, μετα 3-4 δεκαετιες καθιερωθηκε αυτος ο ηχος στα αυτια ολων.
σημερα η ταση να αγοραζονται φλαμενκο οχι με παραδοσιακα αλλα με ξυλα κλασικης αρχισε να εδραιωνεται, και μεγαλοι καλλιτεχνες παιζουν με τετοια οργανα βαζοντας ετσι και τον ηχο σε πρωτη μοιρα.
το μονο που μενει ειναι να ανεβασουν και το αξιον, και να πηγαινουν γυμναστηριο 4 ωρες καθε πρωι...