Αποστολή από: steliosguitar στις Σεπτέμβριος 15, 2017, 09:49:34 πμ
Εχω καταληξει οτι ολα ειναι σχετικα, και δεν υπαρχει καποιος κανονας για ολα τα καπακια.
Α: Για αρχη ολα εξαρτωνται απο την ποιοτητα του καθε καπακιου, και την ελαστικοτητα που αυτο εχει.
Ετσι σκοπος στην κιθαρα ειναι το καπακι να εχει, για την πρακτικη πλευρα, την μεγιστη αντοχη για να μην συνθλιβει απο τις χορδες, και να αντεξει στον χρονο, και απο την ηχητικη πλευρα να εχει απο τα τεσσερα χαρακτηριστικα του ηχου, 1 την μεγιστη ας μου επιτραπει η λεξη “ακουστοτητα” , 2 την μεγιστη διαρκεια. Το θεμα της χροιας (3) ερχεται απο τις αρμονικες της θεμελιου νοτας (ποιες αρμονικες συχνοτητες εχουν μεγαλυτερη ενταση και ποιες οχι, με αποτελεσμα να δινουν στην καθε κιθαρα την δικια της χροια). Το 4 (υψος) δεν με απασχολει αυτο καθ αυτο, αλλα ο συνδυασμος εντασης και διαρκειας (1+2) να ειναι σε ολο το 4 της κιθαρας. (80-1000 χερτζ περιπου).
Εδω να πω οτι δυστηχως, αυτο που ειναι και το πιο κρισιμο το βλεπεις (ακους) παντα στο τελος. Οοοοολα αυτα υποτιθεται οτι τα κανεις για το καλυτερο δυνατο αποτελεσμα, και να αποφυγεις τις αποτυχιες. Οσα περισσοτερα κανεις τοσο μεγαλυτερες πιθανοτητες εχεις ωστε να ειναι καλο ενα οργανο, χωρις αυτο να σημαινει οτι αν τα κανεις ολα μπαϊδεμπουκ θα εχεις και μια κιθαρα καλη... τουλαχιστον για εμενα ειναι τζοκερ...
Ενα κακο καπακι με πολυ αραια νερα εχει μεγαλη αποσβεση του ηχου (ο ηχος απορροφαται συνολικα πιο πολυ γιατι και οι βενες-ακτινες που ειναι πιο σκληρες ειναι και πιο λιγες, και το ενδιαμεσο λειτουργει σαν απορροφητικο συχνοτητων, κατι σαν “φελος” δηλαδη)
Χαρακτηριστικα για μικροτερη αποσβεση=καλυτερο καπακι:
Να ειναι εγκαρδιο και καθολου σομφο
Οσο πιο ακτινικα ειναι κομμενο το ξυλο ειναι καλυτερα
Να ειναι cleft grain και οχι short grain
Να εχει καθετες γραμμες (ο πλιακωνης ξερει πως λεγονται...) ή και αρκουδοπατημασιες!
Να ειναι ξερο. (στο νερο ταξιδευει με χαμηλοτερη ταχυτητα ο ηχος απο το σκετο ξυλο!)
μετα την καταλληλη επιλογη του καπακιου, σειρα εχει η μαζα του:
οσο λιγοτερη τοσο το καλυτερο, με ενα κατω οριο ωστε να μπορει να αντεξει οπως προανεφερα αλλα και να μπορει να “φορτιζει”, πραγμα που θα αναλυσω αργοτερα κατα την διαρκεια του ταπτιουνινγκ.
για την μαζα-ακτινες-καμαρια αυριο, παναγιωτη ας προσεχες! τα σκισαμε τα γκοουμπαρ... {music017}
να πω οτι οποιαδηποτε κουβεντα-αποψη-σχολιο, ευπροσδεκτα ολα...
σαματι και δικο μου ειναι το θρεντ; {celebrate015}
Αποστολή από: steliosguitar στις Σεπτέμβριος 24, 2017, 05:50:53 μμ
Ενας κανονας ειναι οτι μικροτερη μαζα=χαμηλοτερη συχνοτητα συντονισμου, και φυσικα το αντιστροφο.
Ο μετρ στις κιθαρες του φορουμ μας (Βασιλειαδης) αλλα και (να μου επιτραπει ο χαρακτηρισμος) γκουρου {celebrate007} στην κατασκευη-μελετη-ακουστικη του οργανου, με απειρο διαβασμα αλλα και τα σπουδαιοτατα οργανα που φτιαχνει (δηλαδη κατι σαν να λεμε, απο την θεωρια στην πραξη...) εχει αναφερει παμπολες φορες τις ιδιοτητες συντονισμου ενος καπακιου.
Ολα αυτα μπορει καποιος να τα διαβασει κυριως στα θρεντ του πινακα “Ακουστική μουσικών οργάνων”
Για αρχη: στην κολλημενη ξυλινη πλακα, και πιανοντας την περιπου στο 1/4, ακρη-ακρη τα δαχτυλα του αριστερου χεριου δεικτης-αντιχειρας (για δεξιοχειρες) κραταμε ελαφρα την ξυλινη πλακα ωστε με το χτυπημα του αντιχειρα του δεξιου χεριου απο κατω στα 2/3 του καπακιου στο υψος και στην μεση στο πλατος, και να κανει “γκελ” απανω στο ξυλο, αυτη να δωσει την μεγιστη ακουστοτητα.
Λεω γκελ, γιατι αυτος πρεπει να φυγει αμεσα απο το ξυλο για να μπορει αυτο να δονηθει ελευθερα στον χωρο, αλλα και να μπορει να παλλεται οσο το δυνατον περισσοτερο.
Απο αυτο το χτυπημα παιρνουμε την βασικη συχνοτητα συντονισμου, κατι που στην ουσια στην συγκεκριμενη φαση κατασκευης ΕΙΝΑΙ ΑΧΡΗΣΤΗ!
ΑΛΛΑ: μπορουμε να παρουμε μια “μυρουδια” για την διαρκεια του ηχου, πραγμα που ειναι σημαντικοτατο, αλλα και την “καθαροτητα” που εχει αυτη η συχνοτητα.
Αν ειναι μουγκο, δηλαδη γρηγορη αποσβεση και “θολοτητα”, η εμπειρια αρκετων κατασκευαστων λεει οτι η ξυλινη πλακα σαν πρωτη υλη δεν ειναι καλη. Κατι σαν εναν σεφ δηλαδη που ψωνιζει στην λαϊκη, βλεπει τα προϊοντα και λεει οτι αυτα πληρουν τις προδιαγραφες του για ενα γκουρμε πιατο, ενω καποια αλλα οχι, με την μυρουδια, την αφη, τον χτυπο...
ετσι ακριβως και στο ξυλο, λιγο χαδι, λιγο χτυπημα, μια τζουρα, και βλεπεις αν σου κανει... (ερωτας με την 1η ματια...) :-*
το επομενο που μπορουμε να “ελεγξουμε” στην αδιαμορφωτη ξυλινη κολλημενη πλακα, ειναι αυτο της ελαστικοτητας:
σε αυτο το σταδιο ειναι (για εμενα) τελειως εμπειρικα τα πραγματα, προσωπικα αν και εχω δει κανα 2 βιντεακια στο εσυ-σωληναριο, δεν εχω καταλαβει πως ελεγχουν την ελαστικοτητα με μηχανηματα-μετρησεις κλπ.
Και εδω ο γενικος κανονας λεει οτι πρεπει το καπακι να μην ειναι πολυ ελαστικο, ωστε να κατεβασουμε οσο μπορουμε την μαζα του (συχνοτητα) και οπως προανεφερα με ενα κατω οριο για λογους αντοχης αλλα και φορτισης.
Θυμαμαι ακομη τις πρωτες κιθαρες που εκανα, 3.5 χιλ καπακι, εεε, που να παιξουνε... για τον γαμο του καραγκιοζη...
ρε τι σου κανει η ανασφαλεια...
το συνηθες ειναι γυρω στο 1.8-2.8 στον ελατο αναλογα την ποιοτητα (παντα θα το λεω αυτο με την ποιοτητα, γιατι με ρωτουν αρκετα παιδια “ποσο να το παω” κατι σαν τυφλοσουρτης δηλαδη, αλλα ολα εξαρτωνται απο την ποιοτητα-ελαστικοτητα που εχει το ξυλο) και 2.0-3.0 στον κεδρο.
επισης να αναφερω οτι για αρκετους, αυτο το οριο κατεβαινει, σιγα-σιγα και με την εμπειρια και σιγουρια που αποκτουν, γι αυτο και βλεπουμε κιθαρες απο πολυ μεγαλους και σπουδαιους κατασκευαστες που “παιζουν” πολυ με τα ορια, εχουν “κρακ” στο καπακι...
οχι, δεν ειναι κακες κατασκευες, απλα κανανε αυτο το μοιραιο “κλικ” πιο κατω...
πολυ θα θελα να ειχα μια χαμφρεϊ με κρακ, παρα 20 δικες μου... ;D
συνεχιζεται με τα τριψιματα...
να πω οτι οποιαδηποτε κουβεντα-αποψη-σχολιο, ευπροσδεκτα ολα...το 1ο ισχυει, το 2ο ναι! ;D
σαματι και δικο μου ειναι το θρεντ; {celebrate015}
Αποστολή από: ΚαΠα στις Σεπτέμβριος 24, 2017, 11:42:48 μμ
Αποστολή από: Λάμπρος Σταυρίδης στις Σεπτέμβριος 25, 2017, 09:10:08 πμ
Φίλε Στέλιο , πολύ ἐνδιαφέρον τό θέμα πού διαπραγματεύεσαι .
...
Μέ τήν εὐκαιρία τοῦ θέματος πού ἄνοιξε ὁ Στέλιος καί ὅταν αὐτός τό ὁλοκληρώση ( δέν θά ἤθελα νά παρεμβάλω τήν ἐρώτησή μου ) , θά ἤθελα κάποιος ἄν γνωρίζη νά μοῦ πῆ , πῶς βρίσκουμε τήν συχνότητα ἕνός κατασκευασμένου σκάφους σέ Hertz , ἄν φυσικά αὐτό εἶναι ἐφικτό . Ἐννοῶ δηλαδή , καί δέν γνωρίζω κἄν ἄν ἡ ἐρώτησή μου εἶναι σωστή , ποιά εἶναι περίπου ἡ συχνότητα στήν ὁποία τό ὄργανο , ὅταν θά τελειώση , θά ἀποδίδη τήν μεγίστη δυνατότητά του .
Σᾶς εὐχαριστῶ ἐκ τῶν προτέρων .
Αποστολή από: steliosguitar στις Σεπτέμβριος 25, 2017, 10:58:07 πμ
θα τα αναλυσω ολα λεπτομερειακα, οποτε πιστευω να καλυφθεις!
απλα επειδη ειναι πολλα τα γραπτα, το παω σιγα-σιγα... :)
Αποστολή από: Ιωσήφ Τορρένς στις Σεπτέμβριος 25, 2017, 11:09:18 πμ
Νομίζω ότι θα ήταν πολύ χρήσιμο αν είχαμε κάποιες αντίστοιχες επισημάνσεις από τους επαϊοντες
για το ταπ τιουνιγκ στα καπάκια των αχλαδόσχημων ... {celebrate000} {celebrate003}
Αποστολή από: Λάμπρος Σταυρίδης στις Σεπτέμβριος 25, 2017, 01:33:14 μμ
Αποστολή από: Nikos στις Σεπτέμβριος 25, 2017, 01:43:32 μμ
Αποστολή από: Γιώργος Χ. στις Σεπτέμβριος 25, 2017, 06:47:23 μμ
για το ταπ τιουνιγκ στα καπάκια των αχλαδόσχημων ... {celebrate000} {celebrate003}
Απ' αυτά που έχω ακούσει ,νομίζω την ίδια "λογική" έχουν! :)
Αποστολή από: Ιωσήφ Τορρένς στις Σεπτέμβριος 25, 2017, 08:48:07 μμ
Μπράβο Στέλιο!! Συγχαρητήρια!! {celebrate007}
για το ταπ τιουνιγκ στα καπάκια των αχλαδόσχημων ... {celebrate000} {celebrate003}
Απ' αυτά που έχω ακούσει ,νομίζω την ίδια "λογική" έχουν! :)
Ωραία , έτσι κι αλλιώς είχα βάλει το θέμα στα αγαπημένα ( My bookmarks )
Βέβαια για να δοκιμάσει κανείς υποθέτω ότι για αρχή θα πρέπει να έχει μερικά καπάκια διαθέσιμα ...
Αποστολή από: john 2004 στις Σεπτέμβριος 25, 2017, 09:01:53 μμ
Ωραιο θεμα ξεκινησες Στελιο!
δεν ειναι στο περιπου λαμπρο, ειναι ακριβως!
Θα γραψεις ομως πολλα που θα διαφωνουμε! Αλλα για αυτο ειμαστε εδω, να γραφτουν διαφορετικες αποψεις. Και ας βγαλει ο καθε ενας τα συμπερασματα του μετα.
Δεν υπαρχει ακριβως Αλλιως θα εφτιαχνε καποιος οργανα ακριβως σε αυτη τη συχνοτητα παντα, και θα παιζαν ολα τελεια!
Υπαρχει μια επιθυμητη αναλογια μεταξυ της συχνοτητας του σκαφους με αυτη του καπακιου και του αερα σε ενα τελειωμενο οργανο. Που δεν εχουν βεβαια καμια σχεση με τις αντιστοιχες συχνοτητες του καπακιου και του σκαφους πριν κολληθουν μεταξυ τους.
Οι συχνοτητες του καπακιου και του σκαφους οταν ειναι χωρια ακομα, το μονο που μπορουν να μας δωσουν ειναι στατιστικα νουμερα. Δηλαδη να ξερουμε πως ξεκινοντας απο καποια νουμερα συχνοτητων για αυτα τα δυο, και αν παμε με τον ιδιο τροπο κατασκευης και οσο γινεται ιδια υλικα και κλισεις, θα φτασουμε κοντα σε ενα οργανο με τις επιθυμητες συχνοτητες και αναλογιες αυτων. Δοκιμαζοντας να φτιαξουμε πολλες φορες οργανο ξεκινοντας απο τα ιδια νουμερα, εμπειρικα πλεον θα ξερουμε οτι θα εχουμε ενα καλο αποτελεσμα, που θα περνει βεβαια περαιτερω επεμβασεις για βελτιωση. Αλλα ακριβεις συχνοτητες που θα μας το δωσουν αυτο, δεν νομιζω οτι μπορει να πει κανεις.
Αποστολή από: steliosguitar στις Σεπτέμβριος 25, 2017, 09:39:58 μμ
το τι θα την κανεις μετα, ειναι αλλουνου παπα ευαγγελιο ;D
Αποστολή από: ΚαΠα στις Σεπτέμβριος 25, 2017, 09:49:29 μμ
Το καλοκαίρι άρχισα να μελετάω το μοναδικό (?) βιβλίο που υπάρχει για το tap tuning (ως ξεχωριστό βιβλίο).
[ You are not allowed to view attachments ]
Ο συγγραφέας Roger Siminoff στο ερώτημα αν μπορεί κάποιος να φτιάξει καλά όργανα χωρίς να χρησιμοποιεί tap tuning, απαντά ότι σίγουρα και χωρίς αυτό το εργαλείο μπορεί.
Όμως όπως και εσύ γνωρίζεις ένα καλό εργαλείο που ξέρεις να το χρησιμοποιείς και που μάλιστα βασίζεται σε πραγματικές ακριβείς μετρήσεις βοηθάει στο να φτάσεις στο επιθυμητό αποτέλεσμα.
Βέβαια με το tap tuning μετράμε την βασική ιδιοσυχνότητα των διαφόρων μερών. Αλλά κατά την άποψή μου η τελική "φωνή" ενός οργάνου σίγουρα εξαρτάται και από άλλους παράγοντες της κατασκευής που του δίνουν πλούτο σε αρμονικές, ένταση, ατάκα, αντίχηση κτλ.
Αποστολή από: john 2004 στις Σεπτέμβριος 25, 2017, 10:44:35 μμ
Η ερωτηση
[/size]
[/size]
Ἐννοῶ δηλαδή , καί δέν γνωρίζω κἄν ἄν ἡ ἐρώτησή μου εἶναι σωστή , ποιά εἶναι περίπου ἡ συχνότητα στήν ὁποία τό ὄργανο , ὅταν θά τελειώση , θά ἀποδίδη τήν μεγίστη δυνατότητά του .
και η απαντηση
δεν ειναι στο περιπου λαμπρο, ειναι ακριβως!
Το σχολιο μου ηταν για αυτο, δεν ειπα ποτε πως δεν μπορουμε να μετρησουμε ακριβως την ιδιοσυχνοτητα του καπακιου η του σκαφους. Μπορουμε και παραμπορουμε, και με αυτον τον τροπο κατοπιν δοκιμων που εχουμε κανει, προχωραμε σε γνωριμα μονοπατια και οχι στα τυφλα, για να φτασουμε στο "σχεδον ιδιο" αποτελεσμα που γραφεις και εσυ.
Οσο για την μεγιστη δυνατοτητα που ρωτα ο κυριος Λαμπρος, αυτη κατα τη γνωμη μου διαφερει για μενα που εφτιαξα ενα οργανο, για σενα που το πηρες να παιξεις και για τον Στελιο που ετυχε να πεσει στα χερια του προς επισκευη και θεωρησε οτι το οργανο μπορει να παιξει καλυτερα και εκανε τις δικιες του επεμβασεις. Αρα κατα την γνωμη μου δεν οριζεται.
Αποστολή από: ksiros στις Σεπτέμβριος 26, 2017, 01:50:05 πμ
Αποστολή από: Λάμπρος Σταυρίδης στις Σεπτέμβριος 26, 2017, 01:57:55 μμ
ποιά εἶναι περίπου ἡ συχνότητα στήν ὁποία τό ὄργανο , ὅταν θά τελειώση , θά ἀποδίδη τήν μεγίστη δυνατότητά του .
Σᾶς εὐχαριστῶ ἐκ τῶν προτέρων .
Ζητῶ συγνώμη , ἐπειδή δέν ἔκανα σωστά τήν ἐρώτηση καί σᾶς μπέρδεψα . Λέγοντας τήν μεγίστη δυνατότητά του , ἐννοοῦσα σέ ποιά συχνότητα θά πρέπει νά κουρδιστῆ ὅταν τελειώση , γιά νά ἀποδόση τήν μεγαλύτερη δυνατή ἔνταση , μεγάλη διάρκεια ἤχου , ἄρα καί πολλές αῤμονικές , ὡραία χροιά .
Ἐπίσης ἔχω τήν ἀπορία , αὐτή τήν συχνότητα πού παράγει τό ξύλο ( εἴτε καπάκι εἴτε σκάφος ) μέ τί ὄργανο τήν μετροῦμε καί λέμε : εἶναι τόσα Hertz . Μέ ἕνα ἠλεκτρονικό κουρδιστήρι , μέ παλμογράφο , μέ τήν ἐφαρμογή τοῦ κουρδιστηριοῦ πού κατεβάζουμε στό κινητό τηλέφωνο ἀπ' τό διαδίκτυο , μέ τό αὐτί , μέ τί ;
Αποστολή από: steliosguitar στις Σεπτέμβριος 26, 2017, 04:18:55 μμ
οποτε θα απαντηθουν τα περισσοτερα. ;D λιγο υπομονη...
Αποστολή από: ksiros στις Σεπτέμβριος 26, 2017, 04:47:28 μμ
Αποστολή από: steliosguitar στις Σεπτέμβριος 28, 2017, 10:26:29 μμ
ενας καλος τροπος για να καταννοησει καποιος τι ειναι αυτο που θα δει στην οθονη του υπολογιστη του, ειναι να καταννοησει και το τι ειδος ηχου εχει το χτυπημα πανω στην ξυλινη πλακα (αυτη η πλακα, μπορουμε καλλιστα να πουμε οτι ειναι το αγαπημενο μας κρουστο οργανο).
Τα κρουστα χωριζονται σε 2 κατηγοριες, αυτα που εχουν καθορισμενη συχνοτητα (παραγοντας ξεκαθαρες νοτες) και σε αυτα που δεν εχουν καθορισμενη συχνοτητα (εχουν δηλαδη ασαφες τονικο υψος).
Ευτυχως (η δυστηχως, οπως το δει καποιος...) για εμας, η ξυλινη πλακα μας ανηκει στην 1η κατηγορια.
Και σαν κρουστο οργανο που ειναι, η ατακα του εχει μεγαλο πλατος (δηλαδη ειναι πολυ μεγαλη) με πολυ γρηγορη φθινουσα πορεια. Αυτο σημαινει οτι κανει “πικ” αμεσως, και εχει πολυ γρηγορη αποσβεση...
ο τροπος που θα την κτυπησουμε εχει μεγαλη σημασια, ωστε να μην υπαρξει αποσβεση (διακοπη) της ατακας, που ειναι και το πλεον σημαντικο σημειο που πρεπει να εστιασουμε για να βρουμε την συχνοτητα. Αυτο σημαινει οτι πρεπει αμεσως μετα απο ενα συντομο και δυνατουτσικο χτυπημα, να απομακρυνουμε αμεσως το αντικειμενο που χτυπησαμε την πλακα.
Οπως προανεφερα εγω χρησιμοποιω την ψυχα απο τον αντιχειρα, να κανει γκελ απανω στο ξυλο. Καλο και ανεξοδο!
Υπαρχουν ομως και αλλοι τροποι, ισως και καλυτεροι απο αυτην που εγω εχω συνηθησει να κανω: ενας απ' αυτους ειναι με ενα σφυρακι πιανου (αυτο που χτυπαει τις χορδες του πιανου, με την τσοχα γυρω απο το ξυλο).
Αμα σας πιασει και το κατασκευαστικο σας, μπορειτε να το φτιαξετε ειναι πανευκολο, με μια καβιλια, ενα ξυλακι στην ακρη που θα ειναι το “σφυρι”, και τσοχα γυρω-γυρω να κανει ενα πολυ παχυ στρωμα.
Αλλος τροπος ειναι με εναν “κοπανο”, αυτη την μπαγκετα που χτυπανε τα μεγαλα τυμπανα που η ακρη της ειναι και αυτη τσοχινη η μαλλιαρη...
εχει πολλα μοντελα, αλλα αν δεν εχει καποιος στην κατοχη του δεν νομιζω να αξιζει να δαπανησει το χρημα για την αποκτηση της.
(μπορει και αυτη να κατασκευσθει, με μια καβιλια και ενα μπαλακι του τεννις...)
(εδω να ξανααναφερω, οτι πρεπει την πλακα να την πιανουμε οσο μπορουμε στην ακρη κατα πλατος, και στο 1/4 του μηκους της, για να μπορει αυτη να παλλεται οσο γινεται καλυτερα, και το χτυπημα να ειναι στην μεση περιπου του πλατους της και στα 2/3 του υψους της).
Μετα τις μεθοδους χτυπηματος, παμε να βρουμε και τι ειναι αυτο που ακουμε, (την συχνοτητα), με τα διαφορα παραφερναλια...
και εδω υπαρχει ο ανεξοδος τροπος, ο οποιος ειναι με το αυτι, αρκει να εχει καποιος περφεκτπιτς, ελληνιστι απολυτο.
Αλλα επειδη ειναι μικρο το ποσοστο (1:10000) παμε στα αλλα...
σε αυτη την φαση που ειμαστε, και με ενα απλο κουρδιστηρι ειναι μια χαρα! Παμε κοντα την πλακα, την βαραμε μια στο δοξα πατρι, δειχνει η βελονα την νοτα, και μετα ξανακολαμε την πλακα γιατι θα' χει σπασει!
Το λεω γιατι υπαρχουν κουρδιστηρια που ειναι ευαισθητα και πιανουν το παραμικρο, και αλλα αναισθητα που θελουν μεγαλη ηχηροτητα για να “πιασουν” την συχνοτητα.
Εχω στην κατοχη μου κινεζικο των 5 γιουρο που τα πιανει ολα, και αλλο μαρκας, των 25+ ευρο, που ειναι αναισθητο (αλλα μεταξυ μας: και πιο ακριβειας...)
αυτο ομως που θα λυσει τα χερια (αυτια) στην κυριολεξια, ειναι ενα προγραμμα στον υπολογιστη, μαζι με ενα μικροφωνο.
Γιατι ενω στην παρουσα φαση ακουμε-θελουμε μια συχνοτητα, μετα οταν διαμορφωσουμε και βαλουμε την πλακα πανω στην κιθαρα και την ονομασουμε καπακι, θελουμε να ακουμε και την συχνοτητα χελμοτζ (δυο συχνοτητες με ενα χτυπημα... + οτι προκυψει...)
ενα απολυτα πετυχημενο προγραμμα και μαλιστα δωρεαν, ειναι το audacity που εγω χρησιμοποιω (οχι μονο για την αναλυση συχνοτητων, αλλα και την επεξεργασια μουσικων κομματιων, και οτι βαζει ο νους...):
http://www.audacityteam.org/home/ (http://www.audacityteam.org/home/)
επισης υπαρχουν και αναριθμητα προγραμματα επι πληρωμη, ενα απο αυτα που εχω δει στην πραξη ειναι και το trueRTA:
https://trueaudio.com/rta_abt1.htm (https://trueaudio.com/rta_abt1.htm)
ολα κανουν την ιδια δουλεια στην αναλυση του ακουστικου φασματος.
Προσοχη θελει βεβαια στα διαφορα “μουσικα παιχνιδακια”, που ειναι προγραμματα ησσονος σημασιας.
Προσεχως θα αναλυσω και σε απλα-μερικα βηματα το αουντασιτι και την ηχογραφηση του χτυπηματος
και θα βαλω παραδειγματα απο δικα μου καπακια μετρημενα
αργουνε τα τριψιματα...
Αποστολή από: Πασχάλης στις Σεπτέμβριος 29, 2017, 10:23:06 πμ
Μπράβο Στέλιο, καταπληκτικό άρθρο, περιγραφικότατο χωρίς να χάνει τον αναγνώστη.
Σφυράκι-κόπανο έφτιαξα κι εγώ για άλλη χρήση αλλά πιστεύω θα κάνει και για αυτήν: τρυπώντας μέχρι το κέντρο λαστιχένιο μπαλάκι (από αυτά που πωλούνται σε αυτόματους πωλητές με 50 λεπτά-1 Ευρώ) και σφυνώνοντας καμβίλια στην τρύπα με λίγη εποξειδική. Εύκολο, ανέξοδο, έκανε το σπίτι μου πιο ασφαλές ;D αλλά και τα παιδιά λίιιγο λιγότερο χαρούμενα (ψέματα, καρφί δεν τους κάηκε).
Να πω επίσης ότι υπάρχουν ΠΟΛΛΕΣ εφαρμογές κουρδιστήρια σε έξυπνα κινητά, χωρίς χρέωση.
Τέλος οι ερωτήσεις:
ΟΚ, μετρήσαμε την ιδιοσυχνότητα του καπακιού.
1. Μπορούμε να την αλλάξουμε προς την κατεύθυνση που θέλουμε, π.χ. καταβάζοντας το πάχος της;
2. Οι μετέπειτα διεργασίες (τρύπα, κόλλημα, ξάκρισμα, λούστρα, ...) πως επηρεάζουν την συχνότητα; Αν θέλουμε κάτι συγκεκριμένο, υπάρχει τρόπος υπολογισμού του τελικού αναμενόμενου (πχ βρίσκω 30Hz τη συχνότητα, αφαιρώντας Α τετραγωνικά εκατοστά ή τόσο πάχος ή ρίχνοντας Χ λούστρο, τελικά θα πάρω 55Hz).
Αποστολή από: steliosguitar στις Σεπτέμβριος 29, 2017, 11:55:38 πμ
Αποστολή από: Λάμπρος Σταυρίδης στις Σεπτέμβριος 29, 2017, 01:48:36 μμ
.......μέ τόν ἴδιο τρόπο μετροῦμε τήν συχνότητα καί στό ( κατασκευασμένο καί πρίν ἀπό κάθε ἄλλη ἐργασία σ' αὐτό ) σκάφος ;
Αποστολή από: steliosguitar στις Οκτώβριος 11, 2017, 01:43:57 μμ
αφου εγκαταστησουμε το audacity στον υπολογιστη μας, δουλευουμε με τον εξης τροπο:
πρωτα απ ολα ηχογραφουμε το χτυπημα σε ενα αρχειο (ειτε σε μπ3, φλακ, γουαβ...)-(το τελευταιο σαν σκυλακι ακουστηκε...) ;D
Αυτη η ηχογραφηση, μπορει να γινει με οποιοδηποτε μεσο, αλλα να επισημανω οτι οσο καλυτερα μικροφωνα εχει το ηχογραφητηρι μας, τοσο πιο αξιοπιστα ειναι και τα αποτελεσματα.
Εγω χρησιμοποιω ενα της ζουμ, το οποιο εχει πανω του 2 καλουτσικα πυκνωτικα μικροφωνα. Απο κινητο τηλεφωνο, με ενα μικροφωνακι της πλακας για παραδειγμα, η το μικροφωνακι του λαπτοπ, τα πραγματα ειναι μη αξιοπιστα...
επισης μπορει να γινει και με ενα μονον μικροφωνο, μονό και οχι στερεο, αλλα αυτο να ειναι μια καποιας ποιοτητας...
επισης προσεχουμε ωστε η ηχογραφηση του αρχειου να μην ειναι ουτε πολυ χαμηλης εντασης, για να “πιανονται” οι διαφορες συχνοτητες, αλλα ουτε παρα πολυ υψηλης, οπου “μπουκωνουν” τα μικροφωνα και ειναι παραμορφωμενο το σημα.
αφου κανουμε τρια με τεσσερα χτυπηματα με εναν απο τους τροπους που περιεγραψα πιο πανω, παιρνουμε το αρχειο και το εισαγουμε στο προγραμμα μας, ειτε σερνοντας το με το ποντικι, ειτε επιλεγοντας πρωτα το ταγκ “αρχειο” και μετα το ταγκ “ανοιγμα” και στο εικονιδιο που θα εμφανιστει επιλεγουμε το αρχειο απο την θεση που αυτο βρισκεται.
Σε αυτο το σημειο να βαλω τον πινακα των χερτζ (συχνοτητες).
(1η φωτο):
απο πανω ειναι οι οκταβες, και αριστερα οι νοτες.
Εδω να επισημανω οτι παιρνουμε σαν βαση το Α=440, πραγμα φυσικα που ειναι πλεον αυθαιρετο μιας και η βαση εχει μετακινηθει (στους περισσοτερους μουσικους) απο 442-444.
(2η φωτο): επιλεγουμε το κομματι της ηχογραφησης οπου καναμε τα χτυπηματα (εδω 4 χτυπηματα στο 1ο καπακι) και κανουμε περικοπη αφου πατησουμε το εικονιδιο ωστε να μεινει μονον η περιοχη ηχογραφησης οπου μας ενδιαφερει.
(3η φωτο): και αφου εγινε η περικοπη, παμε στην “αναλυση” και παταμε το “plot spectrum”
εδω να πω, οτι εχω δει μερικους σε αυτο το σημειο που βρισκομαστε, το επομενο βημα τους ειναι να μετατρεπουν το σημα απο στερεοφωνικο σε μονοφωνικο.
Εκανα και εγω δοκιμες για να καταλαβω για πιο λογο το εκαναν, αλλα δεν υπαρχει καμια διαφορα του ενος σηματος απο το αλλο, και ειλικρινα δεν καταλαβαινω γιατι το κανουνε, μιας και ειτε ειναι μονό ειτε στερεο, η αναλυση θα περιλαβει ολες τις συχνοτητες που υπαρχουν στο αρχειο, ουτε καποιες κοβονται ουτε καποιες προστιθενται.
(παντα θα περιλαμβανει η αναλυση ολες τις συχνοτητες που υπαρχουν μεσα στο αρχειο μας στα χτυπηματα, χωρις προσθαφαιρεσεις...)
(4η φωτο-και βασικη) βαζουμε τον κερσορα κοντα στο μεγαλυτερο “βουναλακι”.
απο κατω ακριβως απο την εικονα εχει δυο συχνοτητες, η αριστερη ειναι αυτη που ειναι ακριβως ο κερσορας, η δεξια ειναι το κοντινο βουναλακι, αυτο που θελουμε εκτος αν ειμαστε ψυχαναγκαστικοι και θελουμε να βαλουμε το κερσορα ακριβως στο βουναλακι, να δειξει ακριβως ιδιο το αριστερο με το δεξι! (βλεπε μονκ) ;D
Εμεις θελουμε το μεγαλυτερο σε υψος, τον ολυμπο, που ειναι η βασικη συχνοτητα που ψαχνουμε. Ολα τα αλλα βουναλακια ειναι συχνοτητες που περιλαμβανονται στην βασικη που ψαχνουμε, λεγονται αρμονικες συχνοτητες της θεμελιου συχνοτητας, και ειναι αυτες που θα δωσουν το ηχοχρωμα στο οργανο μας* (μαζι με την χελμοτζ του αερα, που ειναι ΠΙΟ βασικη απο αυτη την συχνοτητα που ψαχνουμε του καπακιου).
Προσεχουμε το μεγεθος της αναλυσης ωστε να βαλουμε την μεγαλυτερη τιμη, (και στις μικροτερες φαινεται, απλα ετσι ειναι κατι σαν μεγεθυντικος φακος...) και να επιλεξουμε απο κατω της την λογαριθμικη συχνοτητα.
Στο παραδειγμα αυτο εχω χρησιμοποιησει το 1ο καπακι απο 6 καπακια που εχουν μετρηθει και με το κουρδιστηρι αλλα και με το audacity, για να δουμε τις τυχον διαφορες.
Αυτο ειναι πληρως “καμαρωμενο”, δηλαδη και ακτινες και καμαρια σε σχεδιο δικο μου, βασισμενο σε χαουζερ με πλεϊτ σακουραϊ. (παντρεμα δυτικου πολιτισμου με ανατολικο...) και το εβαλα για να δουμε πως δουλευει το προγραμμα, τα αλλα 5 θα τα δουμε μετα στις δοκιμες και διαφορες τους.
Εδω τα 6 καπακια του κρας-τεστ (φωτο 5)
η μετρηση ειδαμε οτι ειναι στα 88 χερτζ (δηλαδη λιγο πιο πανω απο το Φα2), πραγμα που μου εδειξε και το κουρδιστηρι (φωτο 6): βλεπουμε την βελονα να ειναι πιο πανω απο την μεση κατα λιγα σεντ
* αν υπαρξει ενδιαφερον, θα επεκταθω και λιγο σε αυτον το τομεα, που ειναι σημαντικοτατος για το τι ειναι αυτο που ακουμε τελικα και πως κρινουμε καποιο οργανο... και ναι, ειναι αντικειμενικο και οχι υποκειμενικο....
Αποστολή από: Γιώργος Χ. στις Οκτώβριος 11, 2017, 01:57:57 μμ
Αποστολή από: Μάνος Τουρπάλης στις Οκτώβριος 11, 2017, 02:10:10 μμ
Αποστολή από: STRIKER στις Οκτώβριος 11, 2017, 03:17:09 μμ
Αποστολή από: Πασχάλης στις Οκτώβριος 11, 2017, 09:51:01 μμ
Αποστολή από: georgalasg στις Οκτώβριος 13, 2017, 07:09:16 πμ
Αποστολή από: steliosguitar στις Οκτώβριος 14, 2017, 10:20:31 μμ
...γιατι ενα γραμμαριο δρασης αξιζει ενα τονο θεωριας...
μερικα στατιστικα στοιχεια
(θυμιζω οπως προανεφερα στο Β: “Απο αυτο το χτυπημα παιρνουμε την βασικη συχνοτητα συντονισμου, κατι που στην ουσια στην συγκεκριμενη φαση κατασκευης ΕΙΝΑΙ ΑΧΡΗΣΤΗ!”)
καπακι 1 ελατος πολυ καλο, τελειωμενο με καμαρια-ακτινες-ροζετα, βαρος 183γρ. παχος 2.2 χιλ
οπως εγραψα και παραπανω, συχνοτητες: κουρδιστηρι Φα2 - αουντασιτι Φα2
καπακι 2 ελατος καλο, βαρος 158γρ. παχος 2.4 χιλ
συχνοτητες: εδω το κουρδιστηρι τα βρηκε σκουρα, μιας και δεν επιανε την συχνοτητα, παρα ταυτα εδειξε μετα απο παρα πολλα χτυπηματα 2 φορες Μιb και μια φορα Λα - αουντασιτι Λα#1 στα 57Hz
καπακι 3 ελατος αριστο, βαρος 142γρ παχος 2.2χιλ
συχνοτητες: κουρδιστηρι Μι, Μιb και Σι! - αουντασιτι Λα#1 στα 59Hz
καπακι 4 ελατος αριστο, διδυμο του 3, βαρος 142γρ με παχος 2.3χιλ
συχνοτητες: κουρδιστηρι ολες τις φορες Σιb, - αουντασιτι Σι1 61Hz.
εδω βλεπουμε οτι σε σχεση με το καπακι 3 ενω ηθελα το ιδιο βαρος, για να φτιαξω δυο “ομοιες” κιθαρες, αυτο για να γινει επρεπε να μεινει με 1 δεκατο παραπανω παχος, πραγμα το οποιο αλλαξε και την ιδιοσυχνοτητα του ενα ημιτονιο πιο πανω.
εδω διαπιστωνουμε το ποσο δυσκολο ειναι, παρ οτι απο το ιδιο κομματι ξυλου και με ιδιο βαρος, ειναι να γινουν 2 ιδια οργανα... γι αυτο και ακουμε συχνα-πυκνα το μοτο των κατασκευαστων “2 οργανα ιδια δεν υπαρχουν- παρ οτι εχουν χρησιμοποιηθει ιδια υλικα-καμαρωμα κλπ)
καπακι 5 κεδρος χαλια, και οχι μπουκματσετ, βαρος 141γρ παχος 2.6 χιλ
συχνοτητες κουρδιστηρι Μιb - αουντασιτι Ρε1 36Hz
εδω ενω αφησα τον κεδρο με αρκετο παχος (λογω ποιοτητας), και ιδιο περιπου βαρος με τα προηγουμενα ελατινα καπακια, βλεπουμε ποσο πιο μπασο ειναι σε σχεεση με αυτα!
καπακι 6 και τελευταιο, κεδρος αριστο, με βαρος 131 γρ και παχος 2.5χιλ.
Οι συχνοτητες ειναι στο κουρδιστηρι Ρε, οπου εδειχνε συνεχεια μονον αυτη και πανω απο 5 φορες, με πολυ ευκολια (δηλαδη η συχνοτητα ηταν πολυ ευδιακριτη) και το αουντασιτι Ρε#1 στα 38Hz.
Σε αυτο το σημειο να πω οτι δεν βαζω φωτο απο τις παραπανω ελατινες μετρησεις γιατι ειναι ανουσιο και κουραστικο να βλεπεις που παει η βελονα απο το κουρδιστηρι μαζι με ενα απλο γραφημα του υπολογιστη.
ΑΛΛΑ: θα βαλω για τα 2 τελευταια κεδρινα καπακια για να δουμε και τις οποιες διαφορες, μεταξυ ενος πολυ κακου και μαλιστα οπως ειπα οχι μπουκματσετ, και ενος ΑΑΑ....
στην 1η φωτο ειναι το 5, και βλεπουμε την διαρκεια του ηχου η οποια αποσβενεται στο (αυτο το σημειο που εχω επιλεξει) 1'και 20''
στην 2η φωτο το καπακι 6 που εχει αποσβεση 1'60', 4 δεκατα του δευτερολεπτου παραπανω.
στην 3η φωτο βλεπουμε την ολικη κατανομη της ηχητικης ενεργειας στο συχνοτικο φασμα να αντιπροσωπευεται απο πααααρα πολλες συχνοτικες κορυφες, και οι οποιες ειναι αυτες που συνδεονται με την “οξυτητα” της χροιας που θα δημιουργηθει...
(το καπακι 5 το “κακο”, εκτος του οτι ειχε λιγες κορυφες σε σχεση με το καλο, ηταν και 10db παρακατω... για το τζακι πρεπει να κανει σαν προσαναμμα... θα μετρησουμε και φλογα προσεχως {celebrate015} {celebrate015} {celebrate015})
σαν συμπερασμα μπορουμε να πουμε οτι το προγραμμα κερδιζει το κουρδιστηρι, το οποιο δυσκολευτηκε πολυ σε μερικα καπακια (ιδιως το 2ο), ή εδειχνε και διαφορετικες συχνοτητες (στα 2-3-5) εκτος απο το διαμορφωμενο καπακι Νο.1 και το κεδρινο Νο.6, ενω το προγραμμα εχει μεγαλυτερη ακριβεια, εμπεριεχει ολες τις συχνοτητες του χτυπηματος, (μπορουμε να δουμε μεχρι και τις...αρμονικες του!), αλλα κ την διαρκεια σε χρονο κ το υψος σε ακουστοτητα.
μια γενικη εκτιμηση ειναι οτι οσο πιο καλο το καπακι, τοσο μπορουμε να χαμηλωσουμε την συχνοτητα και να αυξησουμε την διαρκεια του, με ευεργετικες συνεπειες...
ετσι τα 2 ερωτηματα που μπορουν να δημιουργηθουν σε αυτη την φαση του υπο διαμορφωση καπακιου, του στυλ σε πια συχνοτητα να παμε και γιατι ειναι καλο να χαμηλωσουμε και οχι για παραδειγμα να αυξησουμε την συχνοτητα, νομιζω απαντηθηκαν...
Αποστολή από: Γιώργος Χ. στις Οκτώβριος 15, 2017, 09:54:18 πμ
Μια ερώτηση:
Τι γνώμη έχεις για το διαπασών; είναι αξιόπιστο; .....το λέω αυτο , επειδή στα μπουζουκοειδή χρησιμοποιείται σαν βασικός "γνώμονας" στο αν ένα καπάκι είναι καλό, ή όχι! Δηλαδή όσο πιο δυνατά και με μεγαλύτερη διάρκεια τονίζεται η λα = καλύτερο καπάκι!..............βέβαια στην ουσία παίρνεις μια ένδειξη, η οποία απέχει παρασάγγες απ´το επιθυμητό αποτέλεσμα......απλά εύχεσαι κι ελπίζεις! ;D
Αποστολή από: steliosguitar στις Οκτώβριος 19, 2017, 07:41:49 μμ
Καμαρια
Ο ρολος των καμαριων ειναι να στηριξει οσο γινεται καλυτερα το καπακι, ωστε αυτο να αντεξει την ταση των χορδων, με την οσο δυνατον μεγαλυτερη διαρκεια στο χρονο... Να ειναι οσο το δυνατον ισχυρα αλλα και παραλληλα ελαφρια.
Τα καμαρια προσθετουν ακαμψια στο καπακι, με αποτελεσμα να του αλλαζουν πολυ την συχνοτητα (προς τα πανω...) της ξυλινης πλακας που μετρησαμε προηγουμενως...
Οσο πιο πολλα ειναι, ή εχουν μεγαλη μαζα, ή πλησιαζει καποιο καμαρι τον καβαλαρη, τοσο πιο πολυ αυξανεται η συχνοτητα του καπακιου.
(χαρακτηριστικο παραδειγμα για το καμαρι στον καβαλαρη ειναι οι κιθαρες του μπουσε που πολυ αγαπω :-* )
εδω φωτο απο σχεδιο Μπουσε, και διπλα μια αντιγραφη απο τον κατασκευαστη Τατσι, με δικες του πινελιες
το παχος-υψος των καμαριων, πρεπει και αυτο να μην ειναι τυφλοσουρτης, αλλα με την εμπειρια αυτου που το βαζει και βλεποντας το ποσο καλο-ψιλοβενο ειναι, να το διαμορφωνει αναλογα το πλατος αλλα και το υψος του.
Επισης σε αυτο το σημειο να αναφερω μια σημαντικη ιδιοτητα του ξυλου, που ενδιαφερει εμας τους επιδοξους κατασκευαστες (σχεση υψους-αντοχης): η αντοχη του ξυλου που χρησιμοποιουμε μειωνεται κατα το ημισυ (50%) οταν μειωνουμε το υψος του κατα 1/5 (20%).
για παραδειγμα οταν εχουμε ενα καμαρι π.χ. 5χιλΧ12χιλ , εχει την μιση αντοχη απο ενα καμαρι 5χιλΧ15χιλ. (Χαντλεϊ-αντερσταντινγκ γουντς)
Ετσι ενας γενικος κανονας για τα καμαρια ειναι οτι δεν πρεπει να χαμηλωνουμε πολυ το υψος τους ωστε να μην χανουμε σε αντοχη, και οσο λιγοτερο μενουμε προς τα κατω σε βαρος-μαζα = τοσο το καλυτερο (ετσι κραταμε την συχνοτητα οσο μπορουμε χαμηλα, και αυξανουμε την διαρκεια που δονειται...) Πως;
- κατ' αρχην το ξυλο να ειναι απο ελατο (ο κεδρος δεν ειναι καταλληλος για την στηριξη του καπακιου), ακομη και φλαμουρι μπορει να μπει.
Δεν θα ξεχασω κουβεντα που ακουσα απο σπουδαιο οργανοποιο οτι παιζει ακομη μεγαλυτερο ρολο και απο το καπακι, και πρεπει να ειναι σουπερντουπερ, τοσο μεγαλη σημασια πρεπει να εχει-και να του δινουμε, γιατι συνηθως το περναμε στο ψιλα και βαζουμε αυτα που εχουν και τα κουκουναρια απανω τους...
- ελαφρυνση των καμαριων στις αποληξεις τους (γινεται για την ελατωση της μαζας τους-και της συχνοτητας)
-ακομη μερικα τρικ, για ελατωση μαζας-συχνοτητας ειναι για παραδειγμα τρυπουλες στην μεση του καμαριου:
- γεφυρακια...
και ορεξη να χει καποιος να βλεπει τις ιδεες σχεδον ολων των κατασκευαστων για την οσο πιο καλη και στιβαρη κατασκευη καμαριων με οσο γινεται λιγοτερη μαζα.
Επισης ειναι καλο να αναφερω στο θεμα “καμαρια”, αλλες δυο ιδιομορφες καταστασεις:
η μια γεννηθηκε (αν δεν κανω λαθος) απο τον Ραμιρεζ, βαζοντας ενα τριτο καμαρι λοξα, ξεκινωντας απο την μεση των δυο καμαριων και περνωντας κατω απο το 2ο καμαρι να πηγαινει στην μερια των πριμων καταληγοντας περιπου στο πανω υψος της νοητης περασιας του καβαλαρη...
ιδιοφυης ιδεα, σπαζοντας τον δευτερο τροπο δονησης του καπακιου στην μερια των πριμων (σε αλλο κεφαλαιο οι δονησεις...)
στην αμεσως επομενη φωτο πλανο Ραμιρεζ, και δεξια μια παραλαγη, οπου ο κατασκευαστης ξεκιναει απο νωρις τις αποληξεις των καμαριων οπως και του τριτου καμαριου, για την ελατωση μαζας-συχνοτητας.
Η αλλη, ειναι μια σχετικα νεα “μοδα” δεκαετιας, οσων αφορα τα καμαρια, οπου συνηθως το δευτερο καμαρι πηγαινει λοξα, παλι προς την μερια των πριμων. Αυτο συνδυαζει και το σπασιμο του δευτερου τροπου δονησης, αλλα και την αποφυγη στασιμων κυμματων, οπου οταν δημιουργηθει σε μια συχνοτητα αυτη εχει μεγαλυτερη ακουστοτητα σε σχεση με τις γειτονικες της.
Ετσι δημιουργειται το φαινομενο της ηχητικης σκιασης, που το αμεσα ακουστο αποτελεσμα για εμας ειναι και οι λεγομενες γουλφ νοουτς.
(βεβαια σε αυτο “πατησανε” οι μηχανικοι ηχου και ετσι εχουμε σημερα τα διεθνως αναγνωρισμενα ψηφιακα σκουπιδια εμπιθρι...)
στην φωτο αριστερα Ρεϊνολντς και δεξια Ντεσμοντ...
Τελος να παραθεσω τα λογια του Κ.Φρονιμοπουλου, επισημαινοντας οτι και εγω ταλαιπωρηθηκα με κατι τετοιου ειδους κοτσαναρες, ευτυχως μονο σε 2 κιθαρες...
“Μπορώ λοιπόν να πω με βεβαιότητα πως η τοποθέτηση των καμαριών πάνω σε κάποιες «αρμονικές» θέσεις, που υπολογίζονται στην ευθεία του μήκους του καπακιού, αποτελεί έναν από τους αγαπημένους μύθους της οργανοποιίας, που ταλαιπώρησε και μένα στα πρώτα χρόνια της ενασχόλησής μου με αυτή την τέχνη!”
http://www.luthier.gr/index.php?topic=29.msg187#msg187 (http://www.luthier.gr/index.php?topic=29.msg187#msg187)
...οπου η επιλογη για το που θα μπουν εχει να κανει καθαρα σε σχεση με την μεγιστη στατικοτητα του οργανου, με οσο γινεται την μικροτερη ηχητικη παρεμβολη τους...
Αποστολή από: Πασχάλης στις Οκτώβριος 20, 2017, 10:03:38 πμ
Η φωτό που έχει τα καμάρια με τις τρυπούλες, έχει πολύ ενδιαφέρον γιατί έχουν φτιάξει υψίκορμες δοκούς (http://sidenor.gr/proionta-kai-luseis/morfosidiros/ipe/) και ελάφρυναν και τον κορμό, κάνοντας τον διάτρυτο. Δεν ξέρω σε τι λεπτομέρεια διαστάσεων μπορεί να πάει κανείς αλλά από ότι διδάσκει η στατική, το σχήμα αυτό είναι από τα πιο "οικονομικά" όσο αφορά στη σχέση φορτίο/μάζα.
Και πάλι σε ευχαριστώ Στέλιο για αυτήν, τις προηγούμενες αλλά και τις επόμενες αναρτήσεις.
Αποστολή από: ksiros στις Οκτώβριος 20, 2017, 04:32:13 μμ
Αποστολή από: Nikos στις Οκτώβριος 21, 2017, 04:07:18 μμ
Αποστολή από: steliosguitar στις Οκτώβριος 27, 2017, 08:35:28 πμ
η κιθαροκατασκευαστικη προοδος ηταν αλματωδης στα μεσα του 1800 με εναν “επαναστατη” οργανοποιο, τον Τορες. Αυτος μεγαλωσε το σωμα της ρομαντικης κιθαρας (σταουφερ, λακοτ κλπ), κατι που ειχε σαν αποτελεσμα και ηχητικη αλλαγη ως προς το “ογκοδεστερο”.
(θα μιλησουμε σε αλλο κεφαλαιο για αυτα...θα μπουνε στο 5ετες προγραμμα... ;D)
Στην φωτο κατω βλεπουμε την εμφανη διαφορα τους, με την λακοτ να ειναι στα 970 τετραγωνικα εκατοστα, και την τορες στα 1330 :-*
με αυτον τον παραπανω ογκο, (και επιφανειας στο καπακι αλλα και περικλειομενου αερα) υπηρξε και μια θεαματικη αλλαγη ως προς το πως παλλοταν το καπακι, και πως μπορουσε καποιος αυτο να το διαχειριστει-δηλαδη συντονισμος+τροπος δονησης.
(μην ξεχναμε οτι, μεχρι τοτε τα λαουτα και ρομαντικες κιθαρες ειχαν μονο καμαρια, στυλ σκαλα κλπ, αναλογα τον κατασκευαστη)
Το επομενο λογικο βημα ηταν να προστεθουν μικρα “καμαρια” (ακτινες) για να φορτισουν το καπακι, να “διανεμουν” καλυτερα τον ηχο στην πλακα μας απ'ακρη σ'ακρη (κατι σαν η ξυλινη πλακα που ειχαμε μεχρι τωρα να ειναι ο κεντρικος πυλωνας της δεη, και μεσω του μετασχηματιστη-βλεπε συστημα κοκκαλο καβαλαρη + καβαλαρης, να διανεμουν το ρευμα σε καθε σπιτι οι μικρες κολονες-βλεπε ακτινες...)
Που ομως;
απο την στιγμη που τα κεντρικα καμαρια μπαινουν εκατερωθεν της τρυπας
για να παρουν ολη την ενεργεια του τραβηγματος των χορδων την και να βοηθησουν στην στατικοτητα του οργανου, δημιουργουν 2 χωρους: ο χωρος που μενει ακουστικα ζωντανος ειναι η μεγαλη κοιλια του οργανου, με ενα περιθωριο 2-3 ποντους γυρω γυρω, οπου το μεσα ειναι υψηλης ενεργειας που παραγονται χαμηλες συχνοτητες, και το περιθωριο να ειναι χαμηλης ενεργειας, οπου παραγωνται οι υψηλες συχνοτητες.
(ετσι εξηγειται το συχνο φαινομενο ενος οργανου που ενω ειναι καλο στα μπασα, υστερει στα καντινια σε διαρκεια και ενταση, γιατι σχεδον παντα την πληρωνουν οι ψηλες συχνοτητες: λιγο πιο παχυ το καπακι, λιγο πιο αραια νερα, λιγο οτι τα πριμα αποσβαινονται πιο ευκολα λογω μικροτερου μηκου κυμματος, δεν θελει πολυ να γινει το κακο... το πρωτο πραγμα που κανουμε ειναι να λεπταινουμε περισσοτερο το χειλος, ετσι απο χαμηλης ενεργειας που ηταν πριν, μετα να γινει απλα... λιγοτερο χαμηλης!)
Οι ακτινες που θα βαλουμε ειναι πιο συνθετες απο τα καμαρια... διοτι μερικες προσθετουν ακαμψια και χερτζ, ενω αλλες προσθετουν βαρος και αφαιρουν χερτζ. Αυτο συμβαινει γιατι αλλες ειναι πιο λοξες και αλλες πιο ευθεια σε σχεση με την ευθεια του καπακιου, στο ποσο κοντα ειναι στα πλαϊνα, και φυσικα μεγαλο ρολο παιζει το τι σχεδιο θα ακολουθησουμε, με ποσες ακτινες (5ακτινο 7ακτινο...)--ποσο παχος κλπ κλπ... κλπ!
Η ποικιλια ειναι τοοοοσο μεγαλη, σχεδον οσοι ειναι και οι κατασκευαστες.
Για τον απλουστατο λογω οτι ο καθενας εχει την δικια του θεωρηση των πραγματων, αντιλαμβανεται τον “καλο” ηχο με τον δικο του μοναδικο τροπο, και θελει να φτασει σε αυτον με διαφορετικο δρομο-τον δρομο που χαραζει αυτος.
αλλος λογος που τα βαζουμε ειναι για την στηριξη του καπακιου ακομη καλυτερα απο τα χοντρα καμαρια που βαλαμε και να το υποστηριξουν αυτες συμφωνα με το ποση μαζα εχει αυτο (π.χ. οσο πιο λεπτο, τοσο πιο πολλες ακτινες), και να εμποδισουν τυχον μελλοντικα σκισιματα του ξυλου.
Παραδειγμα παρα πολυ λεπτου καπακιου, και ακτινες πλεγμα:
Ενας τελευταιος λογος ειναι για την δημιουργια καμπυλης (ντομ) στο καπακι.
Αυτη την καμπυλη την δημιουργουμε με το κολλημα των ακτινων, ωστε αυτο να εχει ακομη μεγαλυτερη αντοχη στην ταση των χορδων αλλα και αυξημενη ακουστοτητα σε σχεση με ενα φλατ καπακι, ή ακομη χειροτερα ενα καπακι με αρνητικη καμπυλη (βουλιαγμενο προς τα μεσα). Ετσι κανοντας την καμπυλη, εκτος απο την αντοχη του, τα ηχητικα κυμματα αντανακλωνται καλυτερα, αλλα και διαθλωνται καλυτερα πανω ακτινες.
Να δουμε ομως μερικα σχηματα:
αριστερα το “κλασικο” (με τις... εκατονταδες παραλλαγες του) που παιζοντας με το παχος του καπακιου αλλα και των ακτινων, παιζεις και με την συχνοτητα, και δεξια ενα (απο 3-4 σχεδια του...) κασα-σναϊντερ. Σε αυτο βλεπουμε ενα τραβηγμενο παραδειγμα στο πως μπορεις να φορτισεις το καπακι...
Επειδη εβαλα πιο πανω φωτο που δειχνει μια ακουστικα νεκρη ζωνη,
σε αυτο το σημειο θελω να πω οτι αρκετοι κατασκευαστες θελοντας να μικρυνουν αυτη την περιοχη (και μεγαλωνοντας αντιστοιχα την ζωντανη ζωνη), αλλοι αφηνουν το 2ο καμαρι “γεφυρα” και περνουν ακτινες απο κατω, αλλοι βαζουν την τρυπα οχι στη συνηθισμενη θεση αλλα πανω π.χ. απο το 1ο καμαρι (θα το πουμε-σοβαρα τωρα- στο επομενο κεφαλαιο τρυπα & χελμοτζ). Καθε ακουστικο αποτελεσμα εχει την δικη του χαρη...
Τελος να αναφερω 2 πολυ μεγαλες σχολες: αυτη των διπλων καπακιων σαντουϊτς με νομεξ, και η αλλη σχολη του σμολμαν-οπου καθιερωθηκε με τον μεγαλο κιθαριστη και συναυλιες ανα τον κοσμο γουϊλιαμς.
στη μεν πρωτη εχουμε 2 υπερλεπτα καπακια με ενδιαμεσα το σουπερντουπερ υλικο νομεξ (νασα γαρ...), εχω δει κατι εξωφρενικα νουμερα στο βαρος, στυλ 70-75 γρ... τρελα μιλαμε...
επισης υπαρχει και το “παιξιμο” των ξυλων, 2 ελατα, ή 2 κεδρα, ή συνδυασμος (ελατο μεσα-κεδρο εξω, ή το αναποδο...)
σε αυτη την κατηγορια μεγαλος κατασκευαστης ο νταμαν.
στη 2η με καπακι ενος χιλιοστου και κατι ψιλα, και σωμα θωρηκτο ωστε να απομονονονται ολες οι συχνοτητες του καπακιου (το καπακι δρα μονο του με καμια παρεμβολη απο πλαϊνα ή πλατη)
ηχος εκκλησιαστικο οργανο, ικανος να γεμισει μεγαρο.
σε αυτο το σημειο αν θελει ο Κ.Βασιλης Βασιλειαδης μπορει να μας γραψει και κανα 2 λογια παραπανω (προσωπικα δεν εχω φτιαξει καμια τετοια... και ουτε προκειται...), μιας και ειναι πραγματικα ειδημων στην κατασκευη αυτων των οργανων, και εκπροσωπει επαξια την χωρα μας σε τετοιου ειδου (πανδυσκολες) κατασκευες - η κατασκευη και των 2 σχολων που ανεφερα ειναι πολυ μπελαλιδικη, με τα ατυχηματα (γενικα επειδη κινεισαι σε ακραιες καταστασεις) να ειναι συχνα.
αριστερα το νομεξ και το διπλο καπακι, δεξια σμολμαν.
τελος να αναφερω οτι στην κλασικη κιθαρα χαρη στον σχεδιασμο της, υπαρχει και η πλευρικη κινηση στο καπακι (κατι που δεν υπαρχει στις ακουστικες-Χ μπρεϊσινκ). (αφιερωμενη η παραγραφος στον μητσαρα, αφου το κουβεντιασαμε προχθες το θυμηθηκα και το εγραψα {celebrate015} )
Γενικα συμπερασματα: δεν υπαρχει καλος ή κακος τροπος, εχουν κατασκευαστει αριστες κιθαρες με ολους αυτους τους διαφορετικους τροπους. Οπως εξαλου και κακες... ακολουθωντας καποιους κανονες, ελαχιστοποιεις τον κινδυνο του να σου βγει κακο ηχητικα το οργανο.
τελος, κλεινοντας το οργανο (κολλησουμε πλατη-πλαϊνα στο καπακι) να εχουμε υποψην οτι η συχνοτητα που εχουμε βρει στο τελειωμενο καπακι θα ανεβει κατα πολυ (γι αυτο εξαλου δεν ανεφερα και παραδειγματα, δεν εχει μεγαλη ουσια...) και στο τελος ειναι η ουσια, που θα αναλυσουμε, ο συνδυασμος αερα-καπακιου-πλατης
Αποστολή από: Ιωσήφ Τορρένς στις Οκτώβριος 27, 2017, 10:06:38 πμ
Ισως , λέω γω τώρα , ίσως θα ήταν προτιμότερο να μάθουμε περισσότερα για έναν , δυο ... από τους πιο συνηθισμένους τρόπους ...
... προσωπικά χρειάζομαι μια ζωή μόνο για μελέτη και άλλες τρεις ζωές για να προσπαθώ να φτιάχνω ...
Ευχαριστούμε για όλα ! Ο λόγος στους κιθαροκατασκευαστές .
Αποστολή από: steliosguitar στις Νοέμβριος 16, 2017, 08:24:20 μμ
σε αυτο το σταδιο κατασκευης, πρεπει να δουμε ποιο δρομο θα ακολουθησουμε (καλα – το εχουμε αποφασισει απο πριν, φτιαχνοντας τον οπλισμο στο καπακι...)
υπαρχουν 2 μεγαλοι δρομοι (με μικρες παραλλαγες στην εκτονωση του αερα-βλεπε τρυπα)
1) αυτος της απλης κατασκευης Πλαϊνων-Πλατης, οπου η λογικη ειναι να συμμετεχουν τα ξυλα στις δονησεις του καπακιου-αερα του ηχειου, (Ζωντανη Πλατη) και να λειτουργει και σαν “ακουστικος φακος” με χαμηλο συντονισμο
2) αυτη των ακαμπτων, που προσπαθει ο κατασκευαστης να φτιαξει οσο το δυνατον πλατη που να ειναι “βραχος” , ωστε να μην συμμετεχουν τα ξυλα σχεδον καθολου στην κινηση του καπακιου και του αερα. (Νεκρη Πλατη) με υψηλο συντονισμο
Παμε να τα δουμε λιγο πιο αναλυτικα:
κατ αρχην, ειναι λαθος να πουμε οτι η πλατη δεν συνεισφερει καθολου στο ηχητικο αποτελεσμα.
-Συνεισφερει στο θεμα χροιας (σε μικρο βαθμο βεβαια-αλλα σημασια εχει οτι το κανει...π.χ. με ακραια παραδειγματα σφενδαμος-λαμπρο, παλλισανδρος-μεστο, μαονι-ζεστο). Αυτο συμβαινει γιατι ενισχυει διαφορετικα τις αρμονικες το καθε ειδους ξυλο οταν αυτο δονειται.
-Συνεισφερει (σε αυτο που εξεταζουμε) στο θεμα συχνοτικης συζευξης μεταξυ καπακιου-περικλειομενου αερα-πλατη. (στο 1 πολυ, στο 2 συνεισφερει στη μη συμβολη ακουστικης συζευξης ;D )
οι πρωτες 2 φωτο απο μπογκντανοβιτς, η μαονενια τακαμιν.
κυριως οι εργοστασιακες ειναι μαονενιες λογω κοστους-οχι, δεν εχουν κατι τα ξυλα... ;D
στο 1 (Ζωντανη Πλατη) τα πραγματα ειναι απλα, και παιζουμε μονο με την μαζα (πλατη-πλαϊνα) τα καμαρια (πλατη) με το παχος τους, την ποσοτητα τους, αλλα και την καμπυλη που θα εχει η πλατη.
για παραδειγμα μια πλατη με τρια καμαρια θα ειναι πιο χαμηλα στην ιδιοσυχνοτητα, σε σχεση με την ιδια αμα τις κολλησουμε και ενα τεταρτο. επισης ειναι πιο χαμηλα αυτη με την ισια πλατη απο αυτην που εχει αυξημενη καμπυλη. (οσο αυξανει η καμπυλη τοσο αυξανει η ακαμψια αρα και η συχνοτητα). Για την μαζα ισχυουν οτι και στο καπακι, πιο μεγαλη=πιο ψηλη συχνοτητα
Επισης να πω οτι στην ζωντανη πλατη, τον μεγαλυτερο ρολο παιζει η περιοχη οπως αυτη στο καπακι, αρα συμπεραινουμε οτι το 3ο (η και 4ο αν βαλουμε) καμαρι εχει σημαντικες επιπτωσεις στον ηχο, ωστε να αυξηθει η να μειωθει η ενταση του οργανου αλλα και η αποκριση των μπασσων (σε σχεση παντα με την συζευξη του αερα που θα εξετασουμε)
η αριστερη Χριστοφερ Μαρτιν, οι δυο δεξια Τρεβορ Γκορ
τελος μην ξεχναμε και την κοιλια ενος παιχτη, η οποια συμβαλει κατα πολυ στην αποσβεση μιας ζωντανης πλατης.
(κατι που το νιωθει καποιος την ωρα που παιζει, αισθανεται στην κοιλια του τους ηχους χαμηλης συχνοτητας)
και ενα γεγονος: κατα την διαρκεια ηχογραφησης σταματησε ο ηχοληπτης γιατι επιανε το μικροφωνο την καρδια του παιχτη (καρδια-πλατη-αερας-μικροφωνο) (πηγη ταρ).
Σε ενα τελειωμενο οργανο, η γενικη νοοτροπια ειναι να ειναι η πλατη λιγο πιο ψηλα απο το καπακι ωστε να αλληλοσυμπληρωνονται (η διαφορα τους να ειναι απο 1 ημιτονιο, εως 1τονο και 1 ημιτονιο - δηλ απο μια 2η μικρη εως μια 3η μικρη)
Στο 2 (Νεκρη Πλατη), ειναι μια διαφορετικη ματια ενος κατασκευαστη στο θεμα πλατης (μηδενικη συμβολη)
ετσι υπαρχουν διπλα πλαϊνα, για απομονοση καπακιου ωστε αυτο να παλεται χωρις την συμβολη αλλων ξυλων, πλαϊνα με αποσταση ποντου και δοκους αναμεσα, σαντουιτς πλατες με αρκετες στρωσεις ξυλων, διπλες πλατες με αποσταση ποντου η μια απο την αλλη, (ενα τετοιο μοντελο κανει και ο Παλαιοδημοπουλος), τα κερφινκ απο πολυ σκληρο ξυλο ή και σαντουιτς και αυτα, και παει λεγοντας...
Σκοπος ειναι να παει η συχνοτητα πολυ πανω, σε διαστηματα απο 3η μεγαλη εως και 6ης μικρης περιπου.
Αριστερα κοντρερας με διπλη πλατη-δεξια η ραμιρες μοντελο ντε καμαρα
τελος να αναφερω και μια πολυ ενδιαφερουσα κιθαρα, με πλατη απο συμπιεσμενο χαρτονι του τορρες (λενε οτι την εφτιαξε ο τορρες για να αποδειξει οτι μπορει να γινει μια καλη κιθαρα, και χωρις καλο ξυλο στην πλατη!)
Πριν αναλυσουμε (το βασικοτερο) την τρυπα και την χελμοτζ, παμε να δουμε μια μετρηση μιας τελειωμενης κιθαρας, για να καταλαβουμε καλυτερα μετα την σπουδαιοτητα του ρολου της τρυπας στο οργανο μας.
αφου κλεισουμε τις χορδες (π.χ. τυλιγοντας γυρω τους ενα πανι, ωστε να μην συντονιζονται-ακουγονται με το χτυπημα και αλλοιωσουν τις μετρησεις μας) χτυπαμε στο καπακι τον καβαλαρη (η διπλα του στους 2-3 ποντους, οχι μακρυτερα...) κρατωντας το μικροφωνο κοντα στην τρυπα-οχι πολυ κοντα ομως γιατι αν ειναι ευαισθητο θα μπουκωνει το ηχογραφημενο σημα, ειναι αρκετα δυνατος ο αερας που βγαινει...
Εδω υπαρχουν 2 κυριαρχες συχνοτητες (βουναλακια), το 1ο ειναι ο περικλειομενος αερας του οργανου, το 2ο ειναι η συχνοτητα του καπακιου, μετα ακολουθουν αρμονικες της συζευξης αυτων των 2 (μαζι με την συζευξη πλαϊνων και πλατης) – αλλα ακολουθουν και μερικες μεγαλες βυθισεις. Οσο μεγαλυτερες κ αποτομες τοσο το χειροτερο, γιατι θα ειναι και οι νοτες που εχουν πολυ γρηγοροτερη αποσβεση απο τις γειτονικες τους... η συχνοτικη περιοχη που μας ενδιαφερει ειναι μεχρι τα 1000 χερτζ.
μετα ακολουθει η μετρηση της πλατης: κανουμε το χτυπημα στο μεσο του πλατους της, και περιπου στο υψος που καναμε προηγουμενα στο καβαλαρη στο καπακι.
παλι η διαδικασια ειναι η ιδια, στις μετρησεις “βγαζουμε” την 1η του αερα και η 2η ειναι η πλατη. Μπορουμε για πιο αμεσο αποτελεσμα να μην βαλουμε το μικροφωνο μπροστα στην τρυπα αλλα στην πλατη που χτυπαμε. Αν το κανουμε αυτο, η συχνοτητα της πλατης θα ειναι το 1ο βουναλακι. (του αερα θα ειναι το 2ο καθ υψος βουναλακι, και αριστερα στο φασμα συχνοτητων, κατα λιγα ντεσιμπελ λιγοτερο)
μετα τις μετρησεις αυτες παρατηρουμε οτι:
η συχνοτητα του καπακιου ανεβηκε κι αλλο, σε αντιθεση με την συχνοτητα του αερα που κατεβηκε.
(αν μετρησουμε τον ιδιο ογκο αερα-σε λιτρα- που εχει το οργανο μας, σε ενα κανονικο αντηχειο, η μετρηση που θα βρισκαμε θα ηταν ψηλοτερη σε σχεση με την μετρηση που βρηκαμε στο σωμα της κιθαρας)-(και το καπακι “σπρωχτηκε” πιο πανω σε συχνοτητα, απωθειται προς τα πανω απο τον ογκο του αερα, σε σχεση με αυτην που βρισκαμε στις μετρησεις μας με το καπακι οπλισμενο)
αυτο με το καπακι, μπορουμε να το διαπιστωσουμε με το εξης πειραμα:
κανουμε διαδοχικα χτυπηματα στο καπακι και κλεινουμε σιγα σιγα την τρυπα, μεχρι τελος να την κλεισουμε ερμητικα, η συχνοτητα του καπακιου θα πεσει απο 1ημιτονιο-1 τονο, αναλογως του περικλειομενου αερα.
Τελος να αναφερω για τους υπολογισμους, οτι σε ενα τελειωμενο οργανο:
-Ο καβαλαρης θα ριξει την συχνοτητα του καπακιου, και εξαρταται απο το ποσο βαρος αυτος εχει. (συνηθως 1Η)
-η ταστιερα ανεβαζει παρα πολυ λιγο την συχνοτητα στο σκαφος (μισο Η)
-το λουστρο θα ανεβασει την συχνοτητα και παιζει σημαντικο ρολο το ειδος, δηλαδη ενα πολυουρεθανης για παραδειγμα προσθετει πολυ βαρος στο καπακι και το κανει δυσκαμπτο, γι αυτο και η προτιμηση αρκετων κατασκευαστων ειναι φυσικα λουστρα με τη λιγοτερη προσθηκη βαρους.
...υπομονη: κανα 2-3 κεφαλαια ακομη... {music017}
Αποστολή από: steliosguitar στις Νοέμβριος 19, 2017, 06:32:48 μμ
Το μεγεθος της τρυπας που θα επιλεξουμε, ειναι πολυ σημαντικο για την ιδιοσυχνοτητα του αερα του οργανου, γιατι χαρη σ αυτην γινεται η συζευξη αυτης με τις αλλες δυο βασικες συχνοτητες (καπακι-αερας-πλατη)
Οι τρεις γενικοι κανονες εδω ειναι:
- οσο μεγαλυτερο το εμβαδον της τρυπας
- οσο λεπτοτερο το καπακι στο σημειο της τρυπας
- και οσο λιγοτερος περικλειομενος αερας στο ηχειο του οργανου, τοτε αυξανει η συχνοτητα
τα δε αντιθετα στα προαναφερθεντα, την μειωνουν (χαμηλωνουν)
γιατι ομως συμβαινει αυτο;
σε ενα οργανο οι δονησεις (χορδες) διεγειρουν το καπακι μεσω του καβαλαρη, και αυτο κατα την δονηση του διεγειρει τον αερα οπου μπαινοβγαινει απο την τρυπα σαν ενα εμβολο, οπου γινεται και η ενισχυση του ηχου. αυτο λειτουργει (περιπου) σαν ενα αντηχειο χελμοτζ.
λεω περιπου διοτι ο κανονας υποθετει οτι τα τοιχωματα ειναι ακαμπτα, κατι που δεν συμβαινει στο οργανο μας, και επειδη τα τοιχωματα ειναι ευκαμπτα και “φουσκωνουν” οταν εισερχεται ο αερας, ο συντονισμος αερα ειναι λιιιιγο πιο χαμηλα απ οτι αν ηταν ενα κανονικο ηχειο χελμοτζ*. (Δηλ. αν μετραγαμε τον αερα σε ενα κανονικο ακαμπτο ηχειο 120 χερτζ, στην κιθαρα θα βρουμε στον ιδιο ογκο περιπου 100.)
*(εκτος της περιπτωσης που ειπαμε πιο πανω, οπου οι κατασκευαστες επιδιωκουν τα ακαμπτα τοιχωματα, οποτε ειναι πιο “κοντα” στο αντηχειο χελμοτζ)
ετσι οπως ευκολα καταλαβαινει κανενας, υπαρχει ενας χρυσος μεσος ορος για το μεγεθος της τρυπας (σε σχεση με τον ογκο αερα του ηχειου), καθοτι:
- παρα πολυ μεγαλη τρυπα, μειωνει την ταχυτητα του αερα-αρα μειωνει την ενταση-πραγμα οχι καλο...
- μια παρα πολυ μικρη σε μεγεθος* τρυπα, μειωνει την μετατοπιση του αερα-αρα μειωνει την ενταση-πραγμα επισης οχι καλο. (εκτος το χαμηλωμα συχνοτητας ;D )
*στο βιολι εχει αλλαξει με τα χρονια η τρυπα, εχει γινει πολυ στενη με αυξημενη περιμετρο αλλα το εμβαδον ειναι περιπου ιδιο. Αυτο εχει σαν αποτελεσμα καλυτερα ακουστικα αποτελεσματα, μιας και ο αερας τρεχει γρηγοροτερα στο χειλος.
θα πει τωρα καποιος, και γιατι δεν κανουμε κιθαρα με εφχολς; ;)
μας προλαβε αλλος, εδω στην φωτο η περιφημη χαμφρεϊ
και ενα βιντεακι: https://www.youtube.com/watch?v=UwehZ9bTKQA (https://www.youtube.com/watch?v=UwehZ9bTKQA)
(βλεπουμε και ποσο εξυπνα τοποθετησε τα φχολς στην περιοχη του καπακιου που δεν ειναι πολυ σημαντικη...)
Τα συμπερασματα:
- με πολυ μεγαλυτερη ή πολυ μικροτερη τρυπα, θα χασει ενταση το οργανο, και υπαρχει ενα “ιδανικο” μεγεθος που το οργανο (συμφωνα με την κατασκευη του) θα εχει την μεγιστη ηχητικη δυνατοτητα.
- οσο πιο ευκαμπτα τα τοιχωματα (καπακι-πλαϊνα-πλατη) τοσο χαμηλωνει η συχνοτητα του αερα, και τοσο ανεβαινει το καπακι (οπως προειπα και παραπανω, το καταλαβαινουμε στο πειραμα με το να κλεισουμε την τρυπα) στη συχνοτητα του.
(Ο Χαουζερ χρησιμοποιουσε τρυπα 84χιλ, που σε συνδυασμο με το μικρο σωμα της κιθαρας αυτη “μπουσταρε” τον ηχο, σημερα που το μεγεθος του ηχειου να ειναι μεγαλυτερο, εχει ανεβει και η διαμετρος της τρυπας απο 86-90χιλ. περιπου)
- χρησιμοποιωντας το μεγεθος της τρυπας μπορουμε να “ρυθμισουμε” μπασα-πριμα για τον συγκεκριμενο ογκο αερα.
Να πω σε αυτο το σημειο οτι η μεταβολη στα πριμα ειναι σχεδον αμελητεα, η μεταβολη γινεται στα μπασα. Δηλαδη οταν ανοιγουμε μια μεγαλυτερη τρυπα, στην ουσια δεν αυξανουμε τα πριμα αλλα μειωνουμε τα μπασα. Ετσι δημιουργειται η εσφαλμενη ακουστικη αντιληψη οτι υπαρχει αυξηση των υψηλων συχνοτητων. αυτο μπορει να το καταλαβει καποιος με εναν ενισχυτη ηχου και “παιξει” με τα ρυθμιστικα συχνοτητας, και βαλει τα μπασα στο -10, χωρις να πειραξει τα πριμα. :)
στη συνεχεια να δουμε και μερικα αλλα παραδειγματα τρυπας:
αριστερα απο κιθαρα τσιαβι και δεξια ο αρχηγος ο φισερ! Μετατοπιση τρυπας (στο ιδιο εμβαδον) στο πανω μερος του καπακιου
αλλη ενδιαφερουσα κιθαρα ειναι η κοντρερας μοντελο καρλεβαρο, οπου η “τρυπα” ειναι περιμετρικα σε ολο το σκαφους, ετσι η εκτονωση του αερα γινεται απο εκει. Επισης ειναι αυξημενος ο ογκος του αερα, επειδη δεν υπαρχει η μια καμπυλη, με αποτελεσμα ενα επιβλητικο, βαρυ ηχητικο αποτελεσμα.
https://www.youtube.com/watch?v=gnZmLBz-q8Q (https://www.youtube.com/watch?v=gnZmLBz-q8Q)
Δισκος ακτινας Carlevaro's Art TY-92801
τελος να πουμε οτι το ευρος τιμων ειναι σε
αερα 80-125
καπακι 165-240
πλατη 200-400, αναλογα σχεδιασης. (πω-πω σαν εξετασεις αιματος ειναι... {celebrate015})
οτιδηποτε παραπανω ή παρακατω δεν ακουγεται ισσοροπημενο, οι τιμες ειναι για κλασικη κιθαρα, καθε οργανο εχει τις δικες του.
η τρυπα συνεχιζεται με ηχητικες θυρες και τορναβοζ
Αποστολή από: songless_bird στις Νοέμβριος 20, 2017, 09:24:07 μμ
Τις δειχνω στη γυναικα μου και τις λεει απαισιες. Εγω πχ εχω ενθουσιαστει με αυτην οπτικα και γενικα μου αρεσουν οι κιθαρες χωρις τρυπες ή κατι περιτεχνο εκτος των δεδομενων. Δειχνουν πιο μοντερνες.
(http://guitarrasacusticas.com.mx/images/modelo%20mx%2014.jpg?crc=357275861)
Αποστολή από: steliosguitar στις Νοέμβριος 23, 2017, 06:32:35 μμ
(θα επεκταθω ρτο θεμα με τις θυρες, γιατι ειναι πολυ σημαντικο...)
τον μονο κατασκευαστη που ξερω στις κλασικες κιθαρες, (που δεν εχει την τρυπα μπροστα-ειναι κατω, και ηχητικη θυρα πανω) ειναι ο Γαλλος Μπαστιεν Μπαρλοτ, και που εγινε γνωστος μαλλον χαρη στον Ντυενς...
https://www.youtube.com/watch?v=dRS869cVd4o
και εδω ο συμπαθεστατος Θωμας σε ενα καινουριο δισκο ακτινας, με ενα πολυ ομορφο κομματι (απο την σουιτα του ασαντ)
https://www.youtube.com/watch?v=I9GuunqIS9A
Αποστολή από: filios στις Νοέμβριος 25, 2017, 06:16:25 πμ
The incredible Stelios !!!
Να εκφράσω και εγώ τον θαυμασμό μου και τις ευχαριστίες μου για αυτό το πόνημα πραγματεία του φίλου Στυλιανού Είναι το πιο λεπτομερές και εκτεταμένο άρθρο επί του δύσκολου θέματος του tap tuning (και όχι μόνο) που έχω διαβάσει και καταλαβαίνω τον κόπο τον χρόνο τη μελέτη και τις γνώσεις που χρειάζονται για να γραφτεί .
Μπράβο Στέλιο Respect
Αποστολή από: ΚαΠα στις Νοέμβριος 25, 2017, 09:40:40 πμ
Αποστολή από: steliosguitar στις Σεπτέμβριος 06, 2020, 08:34:51 πμ
Αποστολή από: Nikos στις Σεπτέμβριος 07, 2020, 04:55:09 μμ